ΤΑΞΙΝΟΜΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ

• ΤΟ_ΘΑΡΡΟΣ_ΤΗΣ_ΙΩΝΙΑΣ_1962-10-14_595_1

ΤΙΤΛΟΣ

• ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΗΣ ΙΩΝΙΑΣ

ΤΙΤΛΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ

• ΘΑΡΡΟΣ ΤΗΣ ΙΩΝΙΑΣ, ΤΟ

ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ

• 595

ΕΚΔΟΣΗ

• 1

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ (ΑΠΟ)

• 14.10.1962

ΤΟΠΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

• ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ

• ΙΩΑΝΝΗΣ Γ. ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΗΣ

ΓΛΩΣΣΑ

• Ελληνικά

ΕΝΟΤΗΤΑ

• Φύλλα Εφημερίδων - Τεύχη Περιοδικών

ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΩΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

• TΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΗΣ ΙΩΝΙΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΙΑΡΥΤΗΣ-ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΙΠΑΝΝΗΣ Γ. ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΗΣ ΕΤΟΣ 17ον - Φύλλον 595 ΤΙΜΗ ΕΚΑΣΤΟΥ ΦΥΛΛΟΥ ΔΡΑΧ. 2-Παλαιῶν ἡμερομηνιῶν = FPAGEIA: N. IANIA- Στοά Διαμαντάκη 7 Τηλ. 69.134 ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΣΤΙΧΟΝ Χειρόγραφα δημοσιευόμενα ἤ μὴ δὲν ἐπιστρέφονται ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ Κυριακὴ 14 Οκτωβρίου 1962 ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΥΝΕΡ ΣΥΝΔΡΟΜΑΙ : Τρίμηνος 10 καὶ 15 Δῆμοι 40. Τράπεζαι 50. Κοινότητες, Βιομηχανίαι 20 - ΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ-— ΗΕΞΕΛΙΕΙΣ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΜΑΣΕ -ΤΜΗ ΤΟΝ ΣΗΡΤΑΙΝΗΝ ΤΗΣ ΜΑΝΡΑΣ ΤΟΥ ΕΘΕΔΡΟΥ ΠΗΜΙΡΜΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΟΡΙΔΟΣ ΤΟΝ ΒΛΙΚ. ΠΟΙΣΗΜΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ Εἶναι ὁμολογουμένως ἀξία προσοχῆς ἡ σταθερὰ ἀνάπτυ │ ΤΟΝ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΝ ΤΟΥ; ἑις τῆς πόλεως μας εἰς τὸν τομέα τῆς ἀνεγέρσεως νέων συγχρό │ Ὡς ἐγράψαμεν εἰς προηγούμενον! φύλλον μας συνεστήθη καὶ ἐν τῇ πό- νισμένων οἰκοδομῶν προοριζομένων διὰ κατοικίας, γραφεῖα καὶ )ο Εἰς τὴν πλατεῖαν τῶν Ἁγίων Ἀ- [λει μας, ὡς εἰς πάντα τὰ περιφερει! ναργύρων καὶ εἰς μικρὰν ἀπόστασιν! ακὰ Ερηνδικῖα τῶν Ἀθηνῶν Μο│ νλος ὅμας βιστερος πρίε ν τομηθῇ ἡ ἀνέγερας 1 ἀπὸ τοῦ οἰκήματος εἰς τὸ ὁποῖον│ στεγάζονται τὰ 1, 2, 3 δημοτικὰ σχο-/ νομελὲς Πλημελιοδικεῖον. κνβλατωσέστσον τῶν ὄποιων ἀχεν τοχ απένασιν κειαταικόν Ἡ προσθήκη ὅμως τοῦ Μονομε- [λεῖα ὡς καὶ τὸ παράρτημα τοῦ Γυ- λοῦς θὰ ἔχη ὡς ἐπακόλουθον τὸν δι μικασίου ὑπάρχει ἕνα ὑπόγειον ἀφο./ πλασιασμὸν σχεδὸν τῆς ἐργασίας τοῦ δευτήριον τοῦ Δήμου τὸ ὁποῖον ἀ-/ καν τοῦ λλο το δρομη ροιμ ν κρτν Εἰρηνοδικείου μας. Τοῦτο διαθέ-│ νηγέρθη κατόπιν ἀγώνων δύναταί ! τις νὰ εἴπη οὐδεμία δε ἀπὸ τῆς λει- τει μόνον δύο ὑπαλλήλους οἵτινες│ καὶ συγχρονισμὸν τοῦ ΚΡΟΝΟΥ, ὅστις μετωνομάσθη εἰς ΑΑΦΑ. 1 δὲν εἶναι δύνατὸν νὰ ἀντεπεξελ τουργίας του ἐκ μέρους τοῦ Δήμου) ἐωιερλεῶς μεν δυιβληιοῦν εἰσπρον δποισοσόν οέ χεοτνιο, θουν εἰς τὰς ἐπιπροσθέτους ἀνάγ- ἐπίβλεψις ἀσκῆτε. Οὕτω ἡ ὑπηρε- [τοῦσα εἰς αὐτὸ καθαρίστρια διορι- ΕΝ. Τ νων σοω, τοιων νομο αρωνεο ου κας αὐτοῦ, δεδομένου ὅτι, ἐξυπηρε- κομψότητα. σθεῖσα ὑπὸ τοῦ Δήμου δὲν εἶναι ἡ ) τεῖ περιφέρειαν ἀριθμοῦσαν περὶ 19133. ) τᾶς θὸ χιλιάδας κατοίκων. ἐ πραγματοποιούμενον ἡ πόλις μας, τώρα μάλιστα μέ τὴν ἐναρείν ἐνδεδειγμένη διὰ τὴν ὑπηρεσίαν αὐ- Ἐπιτακτικὴ ὡς ἐκ τούτου καθί τοῦ σχολικοῦ ἔτους, εἶναι ἡ ἀνέγερσις τοῦ γυμνασιακοῦ μεγά │ )Ἀκάθαρτον εἰς βαθμὸν ἀηδίας, [σταται ἡ ἀνάγκη τοῦ διορισμοῦ ἤ) Κρία πας ἀπω τήν προσελεύσιν της, μεχοί τρῦθε εἰς ακαταλληλα τῆς ἀποσπάσεως δύο εἰσέτι ὑπαλλή-│ αἱ ὧραι λειτουργίας του ἀνεπαρκεῖς│ διὰ τὴν ἐπιτέλεσιν τοῦ προορισμοῦ) οἰκήματα ἢ καὶ τὴν παντελῆ ἔλλειψιν στέγης. Ἐλπίζομεν οἱ ἁρμόδιοι νὰ τακτο- Κατόπιν καταγγελιῶν καὶ πρὸς ποιήσουν καὶ δεῖ ἐγκαίρως τὸ ζήτη- σχικας κυντοσῶν τον τ συμονωνταμ παίς, ν μα τοῦ ὑπαλληλικοῦ προσωπικοῦ. διαπίστωσιν τῆς ἀκριβείας τούτων! μετέθημεν κατ᾿ ἐπανάληψιν μετα δυνάμεθα νὰ εἴπωμεν ὅτι εἴμεθα ἐνθουριασμένοι ἐκ τῶν μέχρι ΕΙΣ ΤΑ ΙΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΙΚ.Α. ') τὴν θην πρωϊνὴν εἰς τὸ ἀφοδευτή- τῆμα αὐτὸ σίαν καλῶς μελετημένην ὅδον, εἰς τὸ τέρμα τῆς ὁ Ἀπὸ μίαν ἐπίσκεψίν μας ἀπὸ τῆς) ριον, ἀλλὰ ἐκρέματο τὸ λουκέτο εἰς) βης πρωϊνῆς εἰς τὰ ἐν τῇ πόλει μας). τὴν ἐξώθυραν καὶ ἡ ἐντεταλμένη διὰ πραγματοποίησιν τοῦ ὀνείρου, ἤτοι τὸ ἐπιβλητικὸν οἰκοδόμημα│ [ἰατρεῖα τοῦ Ι.Κ.Α. διεπιστώσαμεν τὸ ἄνοιγμα ἀπουσίαζε ἱκανοποιουμέ! διὰ τὴν στέγασιν τῶν Γυμνασίων τῆς πόλεώς μας. τὸν μέγαν ἀριθμὸν τῶν προσερχω- [νη ἴσως διότι ἐφύλαττε τὸ κλειδί. μένων ἠσφαλισμένων διὰ ἰατρικὴν Εἰς ἄλλην ἐπίσκεψίν μας διεπι- περίθαλψιν. Ὑπερήλικες καὶ μεσή- Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΙΣ ΣΤΗΝ ΣΟΥΗΔΙΑ & ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ στώσαμεν τὴν ἀπαράδεκτον κατά. λικες ἀμφοτέρων τῶν φύλων, εἶναι│ στασιν ἀπὸ ἀπόψεως καθαριότητος, 1 κυρίως οἱ προσερχόμενοι πρὸς τοὺς) ἥτις ἐγκυμονεῖ σοβαροὺς κινδύνους Ἀπὸ τὴν ἄποψιν αὐτήν, τὰ γε- IV Πύ ὁποίους οἱ ἐντεταλμένοι ὑπάλληλοι│ [διὰ τὴν ὑγείαν τῶν τε καταφευγόν νικὰ συμβούλια ἀποτελοῦσαν διαι Ὑπάρχουν ἐπὶ πλέον σύμβουλοι│ νικ τοῦ Ἱδρύματος δίδουν ἀριθμοὺς) των εἰς αὐτὸ ὡς καὶ τῶν μαθητῶν│ εἰδικευμένοι στὴν ὕλη τῆς διδασκα- τητικὰ δικαστήρια ἀνάμεσα στὰ κοι- προτεραιότητος καὶ ἐν συνεχείᾳ δελ. τῶν γητιαζόντων σχολικῶν κτηρίων│ νοτικὰ σχολεῖα καὶ στὴν κεντρικὴν λίας, ὅπως καὶ στὴν ὕλη ἐφαρμο- ) τία διὰ τοὺς εἰδικοὺς πρὸς τὴν πά- Εἶναι νομίζω ἐπιβεβλημένος ὁ κα- γῆς, καὶ γιὰ τὴν διδασκαλία καθυ / (διεύθυνσιν. Γιὰ τὸν σκοπὸν αὐτὴν ) θησίν των ἰατρούς. Ἀπὸ τῆς 8ης) θορισμὸς τῶν ὡρῶν ὑποχρεωτικῆς) ἡ σύνοδος εἶχε, ἀνάμεσα στὰ μέλη) στερημένων. Εἰδικοὶ ἐπιθεωρητές 1) πρωϊνῆς προσέρχονται οἱ ἰατροί, με / ἡ λειτουργίας τοῦ ἀφοδευτηρίου καὶ ἢ της, κι᾿ ἕναν ποὺ κατεῖχε καλὰ τὰ τοποθετημένοι σ᾿ ὅλη τὴ χώρα, ἀ- ρικοὶ μάλλιστα καὶ ἐνωρίτερον εἰς ) τήρησις ἂν ὄχι σχολαστικῆς, τοὐλά- σχολικὰ πράγματα. Αὐτὸς ἦταν καὶ σκοῦν ἔλεγχο στὰ εἰδικὰ σχολεῖα γιὰ│ τὰ ἐν τῷ ἱδρύματι ἰατρεία τῶν. Χω/ [χιστον ἀνεκτῆς καθαριότητος. τυφλούς, καὶ γιὰ κωφούς. ὁ λόγος ποὺ δὲν ἀπασχολοῦντο πο ροφύλαξ ἀπεσπασμένος ἐκ τῆς δυ- Ἐὰν ἡ ἐν αὐτῷ ἐργαζομένη λό-/ Ἡ γενικὴ Διεύθυνσις τῆς τεχνι [λὺ μὲ τὰ κρατικὰ σχολεῖα. νάμεως τοῦ τμήματος Χωρ)κῆς Ν. γῳ ἡλικίας καὶ ἰδιοσυγκρασίας εἶναι) κῆς ἐκπαιδεύσεως ἔχει ἐπὶ κεφαλῆς│ Ἰωνίας, προικισμένος μὲ ἰώθιον ὑ- Ὁ ἐπίσκοπος κάτω ἀπὸ τὴν ἰδι./ ἀκατάλληλος, πρέπει νὰ ἀντικατα- ἕνα γενικὸ διευθυντὴ καὶ ὡς μέλη│ πομονὴν, ἐπιβλέπει τὴν τάξιν καὶ [ότητα τοῦ ἐφόρου εἶχε τὸ δικαίωμα! ) σταθῆ. Ἐὰν πάλιν μία καθαρίστρια! ἀπὸ ἕνα μέρος ἀντιπροσώπους τῶν) ἐποπτείας τῶν σχολέίων τοῦ δευτέ │ παρακολουθεῖ τὴν ἀκόλυτον καὶ τα- εἶναι ἀνεπαρκὴς, δέον ὅπως διορι/ διαφόρων κλάδων τῆς ἐπαγγελματι- χεῖαν ἐξυπηρέτησιν τοῦ κοινοῦ πα- ρου βαθμοῦ, ποὺ ὁρίσκονταν στὴν σθῆ καὶ δευτέρα. Ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον│ πηρχεν ἐλεύθερος κόσμος κῆς δραστηριότητος καὶ ἀπὸ τὸ ἄλλο / ρακάμπτων τὰς παρουσιαζομένας διοίκησίν του. Οἱ ἐπαρχιακοὶ ἐπι-/ ἐνδιαφέρει τὸ κοινὸν εἶναι ἡ λειτουρ μέρος ὑπαλλήλους (προϊσταμένους) δυσκολίας. Θὰ συνεχίσωμεν τὴν ἔ- θεωρηταὶ καὶ οἱ σύμβουλοι τῆς δη/ [γεία του ἀπὸ τῆς Της πρωϊνῆς μέ │ γραφείων). μοτικῆς ἐκπαιδεύσεως ἀσκοῦσαν τὸ ρευνάν μας. χρι τῆς θ μιμ. Ἡ γενικὴ Διεύθυνσις τῆς διδα- ἔργο τους κάτω ἀπὸ τὴν ἐπίβλεψιν στικὰ ἡ Τζοσμίν, μὲ τὴν τρελλὴ ἐλπίδας- σκαλίας καὶ ἡ Διεύθυνσις Ἐργασί- ἑνὸς κρατικοῦ ἐπιθεωρητοῦ τῆς στοις χε ποτὲ ὀνειρευτῆ νὰ γίνη γυναίκα τοῦ │ ας ἔχουν κάθε μιὰ ἕναν ἀντιπρόσω- Φραντζέσκο. χειώδους ἐκπαιδεύσεως. Ἡ χώρα εἰς Ἡ ντόνα Ἰσαβέλλα τὴ διέκοψε μὲ μιὰ/ Μιὰ καινούργια σκέψι ἔκανε τὴν καρδιά! πο. Ἡ Διοίκησις παρέχει πέντε γρα- [ναι χωρισμένη σὲ 51 ἐπιθεωρήσεις, της νὰ πονάῃ περισστερο. Ἂν ὁ Φραν. φεῖα μὲ ἕναν προϊστάμενο γραφεί- - Δὲν πρόκειται γι᾿ αὐτό. Ἀλλὰ γιὸ ! ποὺ ἀντιστοιχοῦν μία ἢ περισσότε- συ τὸ καθένα. Ἐπὶ πλέον ὑπάρχει! τὸ Φραντζέσκο. Τώρα ποὺ τελείωσε τίς) ἀγαποῦσε ἤδη; Ἤξερε πὼς ἡ ντόνα Ἰ/ ρες σὲ κάθε διαμέρισμα. σπουλές του καὶ γύρισε πιὰ ὑριστικά ἔδω /, αάβέλλα ἐπεδίωκε μὲ κάθε τρόπο αὐτὸ τὸ ἕνας ἀνεξάρτητος τομέας γιὰ τὴν Ἀπὸ τὸ δεύτερο ὅμως ἑξάμηνο δὲν εἶναι τὸ παιδὶ ποὺ θυμόσουν ἄλλοτε, ὀργάνωσιν μαθημάτων τῆς λαϊκῆς )μὰ ἕνας ἀληθινὸς ἄντρας. Γι᾿ αὐτὸ ἤθε ! τοῦ 1958 μπῆκαν σ᾿ ἐφαρμογὴν και- Οἱ Ντανιέλι εἶχαν πιὰ φύγει ὅταν ὁ│ ἐκπαιδεύσεως. Ἡ ἐπαφὴ μὲ τὰ σχο-/ λα νὰ σοῦ μιλήσω Τζροσμέν, καὶ γιὰ τὸ σε/ νούργιες διατάξεις ποὺ ἀφοροῦν δραντέσκω φωναεῖς τὴ Πξδσμὰν νὰ τοῦ λεῖα γίνεται διὰ μέσου ἐπιθεωρητῶν│ στὴν ἐπαρχιακὴν διεύθυνσιν τῶν μας. Τώρα ποὺ εἶναι ὁ κύμιος ἐδῶ μέσα ! καὶ συμβούλων. σταμάτησε καὶ κυττάζοντάς τον στὰ μά / δὲν εἶναι σωστὸ νὰ τοῦ μιλῶς στὸν ἐνικό Ἡ ἐπαρχικὴ διεύθυνσις καὶ ἡ σχολείων. ) καὶ νὰ τοῦ φέρεσαι μὲ τὴν ὅια ἰκειώπη Σὲ κάθε διαμέρισμα τῆς χώρας — Ἦταν πολὺ ὄμορφη σήμερα ἡ Τζο │ διοίκησις τῶν σχολείων, ποὺ ἐξαρτᾶ / ἅγα. Ποτὲ δὲν τὴν εἶχα δὴ τόσο χάριτω-! πυστήθηκε μιὰ νομαρχιακὴ σχολικὴ! ξηγῆς τὰ λόγια μου, ἀλλὰ προπάθησε να/ / ται ἀπὸ τὴν γενικὴν διεύθυνσιν τῆς ἐπιτροπὴ ἀπ᾿ τὴν ὁποία ἐξαρτῶνται│ ) καταλάβης τή θέσι σου. Σὲ λίγον καιρὸ δ │ ἐκπαιδεύσεως, εἶχαν γιὰ πολὺ καιρὸ/ 1Ἴσως, ἔκανε ἐκεῖνος ἀδιάφορα. Ἐγὼ! ) Φραντζέσκο θὰ ἔχη μιὰ σύευγο, παιδιά,! ὅλοι οἱ τύποι τῶν σχολείων τοῦ δια- τὴ ὁρίσκω ἄνοστη, μ᾿ ἐκεῖνο τὸ πρόσωπο σὰν ἐκτελεστικὸ ὄρχανο μὲ πειθαρ-/ μερίσματος, εἴτε πρόκειται γιὰ σχο- ποὺ μοιάζει σὰν αὐγό. Καὶ μᾶλλον κου χικὴ δικαιοδοσία τὴν σύνοδο τῆς ἐ- πίσημα. Καὶ τότε θὰ καταλάβης πόσο ἀ λεῖα ποὺ διοικοῦνται ἀπὸ τὶς κοινό- ταίρίαστο εἶναι νὰ συνεχίσῃς τὴν παληά│ πισκοπῆς τῶν διαφόρων ἐκκλησια- Ἔνοιωσε μιὰ τρελλὴ χαρά, καὶ κατέδα ! [σων συμπεριφορά, με τή νέα κατάστασι [τητες, εἴτε γιὰ σχολεῖα ποὺ διοικοῦν- στικῶν διοικήσεων καὶ τὰ γενικὰ│ σε τὰ μάτι γιὰ νὰ κρύνῃ τὴ λάμι τουτ, που θὰ δημιουργηθῇ. ται ἀπὸ τὸ κράτος, εἴτε εἶναι σχο- συμβούλια. Οἱ σύνοδοι ἀπασχολοῦν- Κατεβαίνοντας τα μαρμάρινα σκαλοπά/ γαριάζετε νὰ τὴν παντρευπῆτε. λεῖα γενικῆς μορφώσεως, εἴτε εἶ- το πρωταρχικὰ μὲ ζητήματα ὀργα-/ τια ἡ Ἰξοσμὶν ἔγοιωθε ἕνα δυνατὸ πόνο│ ναι σχολεῖα ἐπαγγελματικῆς· διευ- νὰ τῆς σφίγη τὴν καρικά. Ἐδίπε ἐπι νωτικὰ καὶ διδακτικά, ἐνῷ τὰ γενι- Ἂς τὴν παντρευτῆ ἐκείνη ἀφοῦ τῆς ἀρέ- κὰ συμβούλια ρύθμιζαν οἰκονομικὰ│ χούνη ἀπὸ ἐκεῖνον, νὰ δάλη ἀνάμεσά τους! (Συνεχίζεται) λᾶς μ᾿ αὐτὸ τὸν ἐπίσημο τόνο ὅταν εἶμα καὶ νομικὰ ζητήματα. ἕνα ψηλὸ τεῖχος ποὺ τίποτα δὲν θὰ μπῶ Ἐήν εἶχε πλησιάσει κρ᾿ ἀγκαλιάζοντας ! ροῦσε νὰ τὸ γκρεμίσῃ. Περιπλαγήθηκε τὰ στενὰ δρομάκια τοῦ , ΔΡΑΜΑΤΙΚΟ ΔΙΣΘΗΚΑΤΙΚΟ ΔΙΗΤΗΜΑ την ἀπ᾿ τοὺς ὤμους, τὴν κύτταξε τουφέ.! κήπου. Ὁ ἥλιος εἶχε πιὰ δύσει ἀφίνον / τας στὸν ὁρίζοντα ἕνα χρῶμα χουσαμί. — Θἄθελα νὰ σοῦ πῶ Τζομίν, πὼς! ΤΖΟΣΜΙΝ ὅτι κι᾿ ἂν σιμβῇ ἐσύ θάχης πάντα μιά/ μοναξιᾶς, ἔφερναν δάκονα στὰ μάτια τῆς ! δοὺν πάντα, τὸ μόνο πρόσωπο μέσα σ᾿ αὐ¬ ἡ ἀδελφούλα μαυ τῆς εἶχε πῆν καὶ ἦταν τί, καί τὴν ἐκνε νὰ γρση τὸ κεφαλ ! αὐτὸς πού τῆς εἶχε δώσει τ᾿ ὄνομα 1ζο/ μαι πιὸ ὑπάκουη καὶ πιὸ προσεκτική. Πταν ὁ Φραντέσκος. Καὶ τώρα ἀπομακρύνεσαι καὶ σὺ ἀπὸ μέ. Ὁ κληρικὸς κύτταξε μὲ οἶκτο τὸ χλω- / 1 Ἀργότερα τῆς ἐξήγησε πὼς ὅταν ἦταν/ μὸ λεπτοκαμωμένο πρόσωπο τοῦ χοριτος) — Κυττάζω τὸ ἡλιοβασίλεμα, εἶπε, καὶ) Ἐκείνη εἶχε κλείσει τὰ μάτια κι᾿ ἀπὸ] οῦ. Αἰσθανόταν πραγματική λύπη γιά τή 1 ') ξαναγύριεσε τὸ κεφάλι, γιὰ νὰ μὴν τὸν /, λέξ. Ἰξελούμανο, πού σημαίνει γιασμί│ τὰ κλειστα ὀλέφαρα κυλοῦσαν τὰ δάκρυα │ ἀφήση νὰ δῆ τὰ δακρυσμένα μάτια της. ἀλλὰ τόλογε Ἰζουμίν, μὲ χαριτωμένη παι- ση τὴν ὑπόσχεσι ποὺ εἶχε δώσει στὴ ντό- Εἶναι πραγματικὰ ὄμορφο τὸ δράδυ, θὰ — Τζδομὶν κλαῖς Ἰξοσμίν; να Ἰσαβέλλα καί συνέχεισε ναξαν μ᾿ αὐτὸ τ᾿ ὄνομα, πωὸ τῆς ταρα Τὴν κύτταξε μὲ ἔκπληξι. — Ἐσὺ μπῆκες σ᾿ αὐτὸ τὸ σπίτι πρὶν τὸ τὐράχον. Ἡ θάλασσα ἔχει ὑπέροχα! — Θὰ κάνω ὅτι θέλεις Φραντζέσκο ζὲ καλύτερα ἀπὸ τὸ πραγματικό της Μα-/ Ἰκοματα αὐτὴ τὴν δρανά κτα κανκα, ἀπά τό χρόνια, χάσις στήν καλή χαρδιά Ὅ,τι θλεις ἐσύ. Γιατὶ σ᾿ ἀγαπῶ, γιατί! Ἔκαινη τὸν ἄπουγε ἀκίγητη, ὅσας καὶ1 τοῦ ντὸν Ἀλφάγου. Κι, ἄν ἔμεινες μετο/ Ὁ Φραντζέσκο ἔφτασε τ᾿ ἀπόγευμα. ς) νὰ μὴν τὸν ἄκουγε καθόλου. Ἀνέωμε πᾶτι χρία τὰ σκαλωπάτια τοῦ ψυχία τῆς ντόνα Ἰσαβέλλα. Πρέπει νὰ│ Στὸ ἄνοιγμα τῆς πόρτας φάνηκε ἡ λε- —: Μὰ τί ἔχεις Τροσμίν; — Τίποτε κύριε, — Νομίζω πὼς ἧθρα σὲ ἀκατάλληλη στι. στὴ ντόνα Ἰσαδέλλα, καὶ τὴ Τροσμίν. — Δὲν τὸ ξέχασα ποτὲ πάτερ, εἶπε ἡ ΤΩ ΠΕΔ. γμή, εἶπε μὲ εἰρωνικὸ μορφασάδ' μικρὴ κυττάζοντάς τον μὲ ἔνπληξι. — Εἶτα πως δὲν ἔχω τίποτα. ΕΝΠΙΑ ΠΡΑ πάτερην κορίτλν της — Πράγματι μητέρα, ἀπήντησε μὲ χα/ — Εἶπες κύριε, τί εἶναι πάλι αὐτὸ τὸ —ἔνι θέλο νὰ τῷ πὼς πρέπει νὰ στὴ Τζομὴν τῆς ἔσφιξε τὰ χέρια καὶ τῆς ! εἶσαι πάντα ὑπάκουη καὶ νὰ φέρεσαι οἱ ζοσμὶν τὸ πρόγραμμά μου νὰ μπῶ σὲ μιά! ς Εἶναι κάτι σωστό. Τώρα εἶσθε ἄν / — Μὰ εἶσαι μιὰ ἀληθινὴ δεσποινὶς τώ- ὅλους μὲ περισσότερο σεβασμό. Σὲ ὅλους ! τσας πιὰ. Εἶσθε ὁ κύριος ἐδῶ μέσα. γάγκη ἀπὸ μηχανικούς. Ἡ ἀμηιθὴ εἶναι ! ἀκοῦς Μαρία: Χωρὶς νὰ τὸ θέλη, ἔδαζε στὰ λόγια της! ! κανοποιητικὴ γιὰ ἕναν ποὺ μόλις ἀρχί │ ξεις σαν πρωτευονσιάνα μια κομψὴ κι᾿ ὅ- — Ναὶ Πάτερ Ὅταν βγῆκε ἔξω στὸ δρόμο ἡ Τζοσμὶν) ν│ μορφη πρωτευουσιάνα. Τί ἰδέα! Πῶς σῦρθε στὸ νοῦ. Ὅλ᾿! Ὦ Φραντξέσκο εἶσαι τρελλός: Νὰ φύ.! Ὡ Ἀλλήθεια Φραντζέσκο; Κι᾿ ἐσὺ εἴς αὐτὰ μοῦ δίνουν μιὰ ἐντύπωσι δυσάρεστη! χης, νὰ μ᾿ ἀφήσης, νὰ τὰ ἐγκαταλείψης σε νὰ τρέχη χαυσόμενη πρὸς τὸ σείτι. Τὰ 1) σαι τώρα πι ὄμορφος καὶ πιὴ δυνατός, Μπένανε σοβαροί, σιωπηλοί. Ἐκείνη ἔ-! Ἐκεῖνος δὲν τῆς ἀπήντησε. Τὸ γεμᾶτο/ νάντησε τὴν αὐστηρὴ ματιὰ τῆς ντόνα 1. / κάνει καμμιὰ ἰδιαίτερη ἐντύπωσι. Ἔστε/ νοιωθε ἀπογρήτευσι γιατὶ ὁ Φραντζέσκδ δν εἶχε γελάσει, δὲν τῆς εἶχε κή τοῦ ἐλύτη τὰ φαίει ὅλα, σχέφθηκε. Αὐτή ! χαρουμένη. Τὸ ἀπόγευμα θὰ ἐρχόταν δ ! λήθηκε μὲ τὶς ἀποσκευεὲς τοῦ Φραντζέσκου. ἀπαγορεύω νὰ λὲς τέτοιες ἀνοησίες» ὅπως│ δι. Κατέβαλε μιὰ τεράστια προσπάθεια! σα περίμενε τήν ὥρα αὐτή. Ἡ κάμαση! βέλλα ἔστειλε νὰ τὴ φωναέρυν. Ὅταν Ὡ. Εἶναι ὥρα νὰ γυρίσωμε μίλησε πρώ- θὰ μλήσωμε ἀργότερα πὸν ἤρεμα, ! διά της χτυποῦσε ἀπὸ ἕνα δυσάρεστο προ- ρα ἡ Τροσμίν, ἄλλαξε τὰ λουλούδια στὰ │ Ὁ Φραντζέσκο τὴν ἀκολούθοσε, ἀλλὰ/ τοῦ εἶπε καὶ γυρίζοντας στὴν Τζοσμίν τῆς │ ὕστερα ἀπὸ μερικὰ δήματα τὴν ἔπίασε ά │ Τ ντόνα Ἰσαβέλλα στεκόταν ὀρθὴ Γυρίζοντας σπίτι, ἡ σχέψις της ἔτρεχε│ ) μπροστὰ στὸ παράθυρο κυτάζοντας τα) πὸ τὸ μπράτσο, ὑποχρεώνοντάς την νὰ│ 1) - Ἐσύ, ἔλα μαζί μου, δὲν ἔφευγε κάθε χειμῶνα γιὰ τίς ὅπολ/ Ἡ μικρὴ ἔνοιωθε τώρα μιὰ ἀπέραντη! μακοινὰ βουνά, ὅταν ἡ Τζοσμὶν στάθηκε/ — Καλὰ λοιπόν, ἂς εὐχαριστήσωμε τὴ / ντόνα Ἰαβελλα, ἀλλὰ γιὰ μένα δὲν θα│ το δ πνετοθί βέλλα, μπῆκε στὸ δωμάτιο της, καὶ αἰ¬ μόταν ἀμυδρὰ τὴν ἡμέρα ποὺ μπῆκε γιὰ) πάψης πατὲ νὰ εἶσαι ἡ Τροσμίν. Γιὰ μέ ! Τῆς ἔγενε, γα, μ τ κεφάλι. . τὰν Μάης. Ἕνα ξεστὸ μαγιάτικο μεσή ! τό σκληρὸ ἀδύνατο πρόσωπο τῆς μητέρας│ στ. τάστει τὰ σομ τω ἀροφενοίς Ὅταν ἡ Τδράνα Ντανιέλι ἦρθε μὲ τὴν / - Γδοαμίνη νομίζω πὼς ἔχω ἤδη κα-/ Λουδιῶν. Κι᾿ ἐκείνη ἦταν πολὺ μικρή, κα! γ μηεέα της νά ἐπικεσθῇ τή νενά ἰσα/ / χε μιλήσει ὁ πάτερ Ἰλάριο, ὅπως τὸν εἰ χα παρακαλέσει, φαίνεται ὅμως ὅτι τὸ δέλλα ἡ Πξομίν φόθεσε τὸν ὡραιώτερά οὶ ἀναμγήσεις μαχρινές, ξεθωρισομένες. Ἀγαπᾶς τὸ Φραντζέσκο κι᾿ ἐκεῖνος δ᾿ ἀ / της φόρεμα καὶ πῆγε νὰ σερδίρη τὸ ταάί! Μάνο τὸ μελαχορινὸ πρόσωπο τοῦ ὥραν. / Ὁ πάτερ Ἰλάριο μοῦ μίλησε πολὺ στὸ παλόνι, προσπαθώντας νὰ πείση τὸν (Συνέχεια σελ. 1αν στήλην βην)1 1 γιὰ τὰ καθήκοντά μου κυρία, εἶπε δία- πάντα ἔντονο στὴ μνήμη της. «θὰ εἶσαι! ᾿ἑαυτό της ὅτι ὅλ᾿ αὐτὰ τὰ χρόνια δὲν εἴ! Τὴν Κυριακὴν την τρέχοντος καὶ 3 1) τῆς ἀσιατικῆς ὁαρθαρότητος. Καὶ κατὰ ὥραν 350 πμ. μετα πασης ἐπιση- μοτητος καὶ ἐν μέσῳ πολλου κόσμου, θ) στων, ἐσάλευον οἱ δοῦλοι τοῦ τυράννου ἐτελέσθη εἰς τὸν ἐν τῇ πόλει μας κα- τὸν θρόνον καὶ διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ ὑεορικόν Ναον των Ἁγίων Ἀναρ/ πνεύματός των ἐκαλλιέργουν καὶ ἐκράτουν [ἀκοίμητον εἰς τὸ δουλεῦον Γένος τὴν 1- [γύρων, χοροστατοῦντος τοῦ Σεόαομ. / Μητροπολίτου Πιατάρων κ. Μελε- Και ὕπερα κατὰ τὸ δρυλικὸν 181, ἡ τίου δοξολογία ὑπὸ τοῦ Δήμου Ν./ πι ἐπιὰ ἔτη τρόπαια καὶ νίκας ἀλλὰ καὶ Ἰωνίας, κατόπιν Δ') γῆς τῆς Νομαρ- ἀγῶνας καὶ τάφους καὶ νέκρους, διὰ σνὰ [χίας ἐπι τῇ κεορτῃ τοῦ πολεμιστοῦ │ ! ἀνη ἀπὸ τὰ ἱερὰ κόκκαλα τῶν Ἑλλήνων, καὶ τῆς πολεμικῆς ἀρετῆς τῶν Ἑλ- ἀνοδειωμένη, σὰν πρῶτα ἡ ἐλευθερίαν. λήνων, καὶ τῆς συμπιπτούσης «πεν/ ) τῆς ἱστοδίας ὅπου ἀναφέρονται τὰ γενο- τηκονταετίας απὸ τῆς ἐνάρξεως τῶν Βαλκανικῶν πολέμων τοῦ 1912 — Τενή κατ᾿ ἔνόδις. ἐποπτον καί, ρίναι ὁ ἀξιλογώτερος ἐν τῇ ἱστορίᾳ τοῦ Ἕλλην Εἰς ταύτην παρευρέθησαν ὁ κ. Δή-/ κοκῆ τῶν δύρ ἀπελευθερωτικῶν πολέμων μαρχος μετὰ τῶν μελῶν τοῦ Δημοτ. τοῦ 91 - 15 εἰς τὸν ἐοστασμὸν τῆς δύ Συμβουλίου, ὁ κ. Διοικητὴς τῆς Δι./ ετίας τῶν ὁποίων ἀποβλέπει, σὺν τοῖς (οικήσεως Χωροφυλακῆς μετὰ τῶν│ ἄλλοις, ἡ σημερινὴ τελετή! κ.κ. ἀξιωματικῶν τῆς περιφερείας, Τῶν ἐὐνικως χαρμοσύνων καὶ εὐτυχῶν ο) κ. Συμνασιάρχαι καί διεύθυν- τούτων γεγονότων, προηγήθησαν, ὡς ταὶ τῶν Δημ. Σχολείων, ὁ κ. Εἰρη-/ γνωστὸν ἐκ μέρους τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ἀκθοήκοντα ἐτῶν μετρα ἐαμονο, καὶ [νοδίκης, ὁ διευθυντὴς τῆς ἐφημερί- καοτερικει πραπάνειαι πρλαι λίψεις, [σος μας κ. 1. Διαμαντακης, άντι-/ προσωπεῖίαι ὀργανωσεων καὶ σωμα-/ Τώρα ὅμως τὸ ἔῦνος μὲ αὐτοπεποίθη- σιν ἀποβλέπει εἰς τὸν ἱστορικὸν δρόμον τειων. Τὸν πανηγυρικὸν τῆς ἡμέρας! ἐξεφώνησε ὁ κ. Θεόδ. 1. Κυρκίδης) Ἡ ἐθνικὴ ἀνόρθωσις, ἥτις προῆλθεν [ειπών ἄνευ χειρογράφου, τὰ ἑξῆς : δί, καὶ τὸ φιλοπρόοδον καὶ ἀναδιοργανω- Ἡ Ἑλλὰς, ἡ Ἱστορία καὶ ἡ Δόξα τρι/ τικὸν καὶ ἐμψυχωτικὸν πνεῖμα, τὸ ὁπολ ν ἐναραλεν εἰς ἄλους τοὺς κλάύους ουν, μὲ τὴν ἀμάφαντον δάνην τῆς εὐνα στς, κτώρθωσε νὰ ἐμπτεύσῃ εἰς πάντος, τῆς εὐνομουγῆς, τοὺς πολειστῆς δ τὴν πίστιν, ν᾿ ἀναπτερώσῃ τὰς φοβιαμέ- καί ευοσισύσαν θα δόν τας Γιατδυα νὰς ψυχὰς, τὰς ὁποίας εἶχε πτοήσει τὸ ἀ- Δίκαια ἡ δράθευσις καὶ ἡ τιμή. Διότι! ) τύχημα τοῦ θ7, νὰ γιγαντώσῃ τὸ φρόνη. μα, νὰ δυνήσῃ τὰς καδίας, νὰ ἐδρσιώσῃ ἔἶοι τῆς Ἑλλάδος, ὁσάκις ἐκλήθησαν νὰ 1) τὴν αὐτοπεποίθησιν τῶν Πανελλήναν, νὰ σ᾿ ἀναδιογανώσῃ, τὰς Ἐωνικὰς δυνάμεις εἰς τὰς ἠρωκάς των ἐξορμήσεις εἰς τὸν ) καὶ νὰ καταστήσῃ αὐτὸς ἱκανάς, νὰ δν- εκδικήσουν τὰ δίκαια τοῦ ἔθνους καὶ τὴν τη νὰ φθάσῃ ὡς τὸ ὕψιστον ἐκεῖνο σήμεῖ ! ἀπελευθέρωσιν τῶν ὑποβούλων ἀδελφῶν, ον τῆς πνευματικῆς καὶ ὑλικῆς ἀκμῆς της) Καὶ ὅταν τὸ πεπρωμένον ἐσήμανε τὴν μοισίαν του ὅρον εἰς τὸ ματητιώῶνες τῶν καὶ διὰ μέσου μακρῶν καὶ συνεχών ἀγώ. / 1γήμαντρον, ἡ ἐθνικὴ ἀνόρθωκς ἠθυνή- ση μέχρι σήμερον. Ἀλλ᾿ ἀκόμη καὶ δι, θη νὰ θέσῃ εἰς τὴν δάθεσιν τῆς Τιπο. δος ὅλας τὰς ἠθικὰς καὶ Μλικὰς δυνάμεις τατε πρόμαχοι τῶν εὐγενεσάατων τῆς ἄν τῆς συνῆς, συνημένς εἰ μάαν ἀράσος ἀγώνων καὶ τῶν θυσιῶν των δὲν θὰ 6 ΣΕΝΣ. Εἰς τὸ προσκλητήριον τώρα σάλ- πισμα τῆς Πατρίδος, λεγεῶνες ἀνθρείων Παναυχαία προσταγὴ τῆς Ἱστορίας ἔ ἔπουσαν πανταχθεν, μεὶ ἐνδριπιασμοῦ ἵνα συμμετάσχουν τῆς ἐπελευθερωτικῆς τας διαλείάτων ὑὁπσιῶν εἰς τὸν θωμόν/ Ἡ πολεμικὴ ἀσετὴ τῶν Ἑλλνων τότε Φύνους, τῆς ὁποίας ἡ λάμψις ἐθάμοωσε │ ἐθαυματούργησε. Ἡ ποίησις τονίζει τὰς χοδὰς τῆς λύρας, τῆς, εἰς τὴν ἐποποικα πλειστάκις τὴν ἱστορίαν, εἶναι τὸ θάθρον / 4) δν μαθέους ἀποια πένει κοτέρα καη/ τόνου, καλλει τὴν ἀνδρείαν καὶ τὴν αὐ- μὰ αὐτὸ πάντοτε εἰς ἔργα μεγάλα, εἰς ἅ Ἂς παρακολουθήσωμεν τὴν πορείαν γωνας εὐγενεῖς καὶ ὡραίους πρὸς πρα-/ γκατοποίησιν τῶν ἰθανικῶν τοῦ.. Ὁ Ἑλληνικὸς Στρατὸς, πλήρης φρο- Εἰς ὅλους τοὺς αἰῶνας, ἰδανικὰ τῶν │ νήματος καὶ ρώμης, ὑπὸ τὴν ἠγεσίαν τοῦ ἑλλήνων πολεμιστῶν ὑπῆρξαν θεβαίως καὶ τότε Διαδόχου Κωνσταντίκου ἐξώρμησε μως οἱ Ἕλληνες εὐθσίασαν τὴν ἔλευθε τὴν 6ην Ὀκτωδρίου 1912 ἀπὸ τὰ εἰς τὴν )Μελούναν παλαιὰ σύνορα καταλαβὼν τὴν δὲν ἔχει νόημα, ὅταν δὲν εἶναι ο Δ ΠΙΟΑ βην Ὀκπωδέρο τὴν Ἐλασαρνα, καὶ ἀφῶς ἐξικθοριμε τὴν παρὶ τὸν Ὄλμκτον καὶ νη, εἰς μίαν ἐλευθέραν, ἀξιοπρεπῆ καὶ/ Ἡ Καμβύνα ἔση τορικὴν παράχην τς ἔντιμον ζωήν. Ὑπὸ τὴν ἐπίδρασιν τῶν μεγάλων καὶ) Εποσάία, συύόβολιν εἰς τὴν Μακεδο- ναν. Ἐκπρθήσας τὴν θ, 9 καὶ 1ο Ὁ. ἀδιαψεύστων τούτων ἀληθειών οἱ Ἕλλη- κτωθρίου τὸ Σαραντάπορον καὶ τὰ στενὰ γες ἠγωνίσθησαν πάντοτε ὑπὲρ τῆς ἐλευ ο) ψείαε καὶ δι ἀγώνων καὶ ἠνσιῶν, δι τῆς Πόρτας, θέσεις φύσει καὶ τέχνη ἀ. αἱμάτων και μαρτυρίων ἔγραψαν εἰς τὴν Γιανιῶ καὶ νικῶν καὶ διάκων τὸν ἀχ. Ἱστορίαν ἀπαστραπτούσας ἐξ ἀφθίτου/ δόξης καὶ κλέους σελίδας. Ἂς διέλθωμεν/ ν) θρὸν ἀπὸ τὰ Μακεδονικὰ ἐδάφη, τῶν Σερδίων τὴν 15ην, τῆς Κοζάνης καὶ τῶν συντομώτατα αὐτάς. Ὁμηπίχρι χόγο. Μαραθῶνες καὶ Θερ.] θει εἰς τὴν πεδιάδα τῶν Γιαννησῶν καὶ μοπόλαι. Σαλαμῖνες καὶ Πλαταιαί. Βω-/ τὴν 26ην Ὀκτωθρίου 1912 κατέλαβε τὴν μοὶ τῆς ἐλευθερίας τοῦ κόσμου. . Παπτερονὁ δετητος Ἄμης τῆς Δαμ. πρωτεύουσαν τῆς Μακεδονίας, τὴν περι )μάχητον καὶ περικαλλῆ Θεσσαλονίκην, ἤ- χεθονικῆς ἐλλάδος, σκοπᾶ τὰ μύρα τῆς/ μέρον τῆς μνήμης τοῦ ἀλαρόσου Ἀγάμων ) Καὶ πολυύχου της. Ἐπεκτείγεται ἡ κατά- ) μέρι τοῦ Ἰδοῦ τῆς Ἀσιας, εἰς ὅλον! χρον τον γνωσόν τε καί ν Νοεμβρίου. Ἀκολουθεῖ ἡ ἄλωσις τοῦ λάπι- ζανίου καὶ ἡ κατάληψις τῶν Ἰωαννίνων 1. Ἀρχίσεν ἔπεῖτα κατὰ τὸν Μεσαίωνα ! δ) τὴν 21 Φεδρουαρίου 1918. ζαντινῆς Ἑλλάδος, ἐναντίον τῶν ὀρδῶν) (Συνεχίζεται) Η ΔΡΑΣΙΣ ΤΗΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ Ἅμα τῇ κηρύξει τοῦ Ἑλληνο, φ ρίξεως τῆς Κρητικῆς Χωροφυλακῆς. Τὴν εἴσοδον τῶν Ἑλλήνων Χωρσ. τουρκικοῦ πολέμου, συνεκροτήθη πο- λυάριθμον ἀπόσπασμα Χωροφυλακῆς, ) φυλάκων μὲ τὶς γραφικὲς ἐπίσημες τὸ ὁποῖον ἐτέθη ὑπὸ τὴν διοίκησιν ν᾿ μαῦρες στολές των, εἰς τὴν Θεσσα¬ τοῦ τότε ἀντισυνταγματάρχου Ραζέ 1 λονίκην καὶ τὴν ἐπακολουθήσασαν ἐ- λου Παύλου. Τὸ ἀπόσπασμα ἐκεῖνο! πιβλητικὴν παρέλασίν των διὰ τῆς προρισμὸν εἶχε νὰ ἐγκαθιστᾷ ὅπη / Ἐγνατίας ὁδοῦ, ὁ λαὸς ὑπεδέχθη μὲ ρεσίας Χωροφυλακῆς εἰς τὰ ὑπὸ τοῦ 2) ἐνθουσιώδεις καὶ συγκινητικὰς ἐκδη- προελαύνοντος Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ│ ) καταλαμβανόμενα ἐδάφη. Τὴν ἑπομένην εἰσῆλθε θριαμβευτι. Οὕτω, μετὰ τὴν κατάληψιν τῆς δ) κῶς εἰς τὴν ἀπελευθερωθεῖσαν πόλιν Ἐλασσόνος ἱδρύθη ἐκεῖ ὑπὸ τοῦ Ρα/ ' ὁ δαφνοστεφὴς Ἑλληνικὸς Στρατὸς ζέλου ἡ πρώτη Ἀστυνομικὴ Ὑποδι/ μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Διάδοχον Κων¬ εὔθυνσις, ὑπὸ τὸν Ἀνθυπαστιστὴν│ στανῖνο, συνδευόμενον ὑπὸ τοῦ Ἑ- Πραντούναν Ξενοφῶντα. Ἀκολούθως! 5) πιτελείου Του, ἀποθεωθεὶς κυριολε¬ δρύθη Ἀστυνομικὴ Ὑποδιεύθυνσις ὁ) κτικῶς ὑπὸ μυριάδων λαοῦ, ποὺ μὲ 9) εἰς Σέρβια, ὑπὸ τὸν Ὑπομοίραρχον ! δάκρυα εἰς τὰ μάτια καὶ μὲ πρωτοφα¬ Τρακάδαν Ἀντώνιον καὶ Ἀστυνομι/ νεῖς ἐκδηλώσεις ἐνθουσιασμοῦ, ὑπε- κὴ Διεύθυνσις εἰς Βέρροιαν, ἔνθα εὐς) ) δέχετο τοὺς Νικητάς. ἱ ρίσκετο καὶ ἡ ἕδρα τοῦ Ἀνωτέρου! Ἤση, ἡ Ἑληικὴ Χωροφυλακή, Διοικητοῦ Χωροφυλακῆς Μαχεδογί εἶχε καταλάβει τὰ ἀστυνομικά μῆμα ρ) ας. (Τὸν Ἰούνιον τοῦ 1913 ἡ ἕδρα]1 τὰ ποὺ κατεῖχεν ἡ Τουρκικὴ Χωρο¬ τῆς Ἀνωτέρας Διοικήσεως Μακεδο/ φυλακή, ποὺ ὠργάνωσεν ὁ Ἰταλὸς νίας μετετέθη εἰς Θεσσαλονίκην). ) Ντὲ Τζώριζ, καὶ ἀνέλαβε ἀπὸ αὐτὴν Μετὰ τὴν παράδοσιν τῆς Θεσσα-/ ») δι᾿ ὀλίγας μόνον ἡμέρας, ὡς προελέ- λονίκης εἰς τὸν Στρατηλάτην Κων /1 1) χθη, τὴν τήρησιν τῆς ἀσφαλείας εἰς σταντῖνον ἀξιωματικοὶ καὶ ὁπλῖται! 5) τὴν ἀπελευθερωθεῖσαν πόλιν. Ἐπει¬ τῆς Ἑλληνικῆς Χωροφυλακῆς, ὑπὸ/ ) δὴ ὅμως ἡ δύναμις τῆς Ἑλληνικῆς τὸν ἀντισυνταγματάρχην Ραζέλον. ς) Χωροφυλακῆς ἦτο μικρά, ἐχρησιμο¬ διετάχθησαν ὑπὸ τῆς Κυβερνήσεως / 2 ') ποιήθησαν καὶ Τοῦρκοι Ἀστονομι- ) νὰ εἰσέλθουν πρῶτοι εἰς τὴν πόλιν 1 καὶ νὰ ἀναλάβουν τὴν τήρησιν τῆς! (ὐνέχεια εἰς τὸ ἑπόμενον) τάξεως καὶ ἀσφαλείας, μέχρι τῆς ἀτ᾿