ΤΑΞΙΝΟΜΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ

• ΤΟ_ΘΑΡΡΟΣ_ΤΗΣ_ΙΩΝΙΑΣ_1962-03-04_579_1

ΤΙΤΛΟΣ

• ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΗΣ ΙΩΝΙΑΣ

ΤΙΤΛΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ

• ΘΑΡΡΟΣ ΤΗΣ ΙΩΝΙΑΣ, ΤΟ

ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ

• 579

ΕΚΔΟΣΗ

• 1

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ (ΑΠΟ)

• 04.03.1962

ΤΟΠΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

• ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ

• ΙΩΑΝΝΗΣ Γ. ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΗΣ

ΓΛΩΣΣΑ

• Ελληνικά

ΕΝΟΤΗΤΑ

• Φύλλα Εφημερίδων - Τεύχη Περιοδικών

ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΩΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

• ΤΟ ΟΛΡΡΟΣ ΤΗΣ ΙΩΝΙΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΕΤΟΣ 17ον - Φύλλον 579 ΤΜΗ ΕΚΑΣΤΟΥ ΦΥΛΛΟΥ ΔΡΑΚ. 2- Παλαιῶν ἡμερομηκῶν :- ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΣΤΙΧΟΝ ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΠΟΡΥΤΗΣ - ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΙΠΑΝΝΗΣ Γ. ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΗΣ Κυριακὴ 4 Μαρτίου 1962 Ο ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΥΝΕΡΙ ΕΡΑΘΕΤΑ. Ν. ΩΜΑ-Στοα Διαμανιάκη 7 Τηλ. 89137 ΣΥΝΔΡΟΜΑΙ : Τρίμηνος 10 καὶ 15 Δῆμοι 40, Τράπεζαι 50, Κοινότητες, Βιομηχανίαι 28 Χειρόγραφα δημοσιευόμενα ἢ μὴ δὲν ἐπιστρέφονται ΤΥΜΝΑΣΙΟΝ ΘΗΛΕΩΝ - ΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ- ΤΙΑΗ ΤΗΝ ΣΥΜΕΝΤΕΥΣΙΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΙΠΩΝ ΤΟΥ ΙΚΑΙΠΤΑΡΙΝ Κατ᾿ ἐπανάληψιν ἀπὸ τῶν στηλῶν τοῦ «ΘΑΡΡΟΥΣ» ἐθι/ πόλεώς μας εἰς δύο ἀνεξάρτητα τοιαύτα, ἤτοι ἀρρένων καὶ θή │μ Σωματεῖα καὶ γονεῖς ἐτάχθησαν ἀμέσως παρὰ τὸ πλευ- ρόν μας καὶ μάλιστα μᾶς ἀπέστειλαν καὶ σχετικὰς ἐπιστολὰς │- με τὴν παράκοφ ανιρεικοι δονεπισον ἐνκ ο ανοντς παονάέκως λόσιν τοῦ αἰτήματος τοῦ διαχωρισμοῦ τοῦ Γυμνασίου καί κατὰ ), τῷ σα δύναται μᾶς ἐτονιζον, ἡ σπουδαροῦσα νεολαία να συγ./ κεντρονετα δὰ νὰ παρακολουθῇ ἐνεί νυλικῶν, διαταραχών Ὁ θίνας μαμις τῶν παιουγῶν ἐκ ὁ Πηνασοῦ μαρμ θητῶν καὶ μαθηιόν πλειν τον προ ατρολιν τὸ όρον τος 0 ποστικὴν λειτουργίαν τοῦ Γυμνασίου, ἀποβαίνει δὲ ἐπί πλέον │ ετς δαρος νῦθος ὅπως τἰ τοῦ νοίρου ἐρχιθετι στη κα τὰ τὴν ἄκρως λεπτὴν καὶ εὐεπίφωρον εἰς πτῶσιν καμπὴν τῆς ἐγ/ τῆ ναίμου αἰιοποήσως τῆς δκσιώσεας τῶν εἰ μαν ὁλό/ γηλον ἐετας τῶν αραστονος σόνουθη αοτοῦ δρστονς τὴν πόλιν μας. ον ἐετν μετ ς οι ειετς το μνασίου, προχωρεῖ μὲ βραοῦ ῥυθμόν, ἀπευθωνόμεθα πρὸς τὸν ἔχσιν δκος ἡ αποσοσις του ἀλοποιρή τά τοί συντοριστερόν σονω μονον οεθον, κικότε τονοιμος τετ Ἡ πνευματικὴ και ἠθικὴ θεμελίωσις τῆς λεῖ τὸ γρανιτῶσες βαθρον τῆς φυλῆς μας. ΟΙ ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΤΩΝ καὶ ὁ ἄτιμος τίμιος. 2ον Ἀκόμα παραπέρα τοὺς δίδαξαν│ Προχωρῶ ἀκόμα παραπέρα. Ἔρ! ὅτι, μὲ τὸ χρῆμα ὁ πλευνέκτης καὶ χομαὶ στὸ θέμα τῶν πράξεων τῶν ὁ τοκογλύφος γίνεται δωρητὴς καὶ μεγάλων, ποὺ εἶναι καὶ τὸ καλύτε│ εὐεργέτης, ὁ ἀνήθικος, διδάσκαλος σο παράδειγμα γιὰ τὴ ζωὴ τῶν νέ │ τῆς ἠθικῆς καὶ ὁ καταχραστὴς κυ- ὧν ἀπὸ ὅλες τὶς παραινέσεις καὶ τς κλοφορεῖ μὲ ὑπερηφάνεια ἀνάμεσα! στὴν κοινωνία. Πῶς λοιπὸν σήμερα! διδαχές. Τί διδάσκουν σήμερα μὲ τὰ ἔργα 4) ζητοῦν ἀπὸ τὰ παιδιά τους νὰ ἔχουν / ! 5) δανικὰ καὶ ἰδεώδη μὲ τέτοια πα-/ τους στὴν καθημερινὴ ζωή; Νὰ σᾶς ! πῶ καθαρὰ καὶ ξάστερα τὴ γνώμη) ) ραδείγματα τῆς ἰδικῆς τους ζωῆς; │ μου χωρὶς ὑποκρισίες καὶ ὑπεκφυ- Πῶς τὰ παιδιά τους νὰ μὴ κάνουν ! γές: Τὰ ἔργα τους διδάσκουν σής! / μιὰ ἀποφόρτωση τῶν καταθλιπτικῶν/ μερα τοὺς νέους, ὅτι ὁ κυρίαρχος/ προβλημάτων ποὺ βασανίζουν τὴ ζωή τους, ἔστω καὶ ἂν αὐτὴ ἡ ἀπο / συντελεστὴς τῆς ζωῆς εἶναι τὸ χρῆ-/ μα. Ὁ παρὰς ὅπως λένε. Μὲ τὸ χρῆ! φόρτωση γίνεται μὲ διέξυδο τὸν Γεντυμπούσμό, ἢ ἀκόμα τὸ ἔγκλη- μα καὶ τὴν πλεονεξία ἔρχεται ἡ εὐ- μάρεια, ἡ καλοπέραση, οἱ κρουαζιέ- μα; Ποιός ἐγκληματεῖ στὴν πρα-/ ρες, τὰ ταξίδια, οἱ ὄμορφες γυναῖ/ κες, καὶ γενικῶς ἡ καλοπέραση στὴ ἢ) τοὶ οἱ ἴδιοι; Αὐτοί. Μάλιστα, αὐτοὶ! ζωή. Ὅταν τοῦτο λείπη, ἀκολουθοῦν ! εἶναι οἱ κύριοι ἔνοχοι, οἱ κύριοι πρω-/ ὅλες οἱ κατάρες τοῦ Θεοῦ, διχόνους/ ταγωνισταὶ τοῦ δράματος, ποὺ χρύ-] μίση, πάθη καὶ τέλος τὰ περισσότε θεται μέσα στὴν ψυχὴ τῶν παιδιῶν│ σα ἀνατριχιαστικὰ ἐγκλήματα, ποὺ/ τους. Αὐτοὶ θὰ πρέπει νὰ λογοδο-/ κάθε μέρα ἔρχονται στὸ φῶς τῆς │ τοῦν στὰ παιδιά τους, γιὰ κάθε ἀ- δημοσιότητος. Τὰ ἐγκλήματα αὐτά │ ταξία τους, γιὰ κάθε παρέκκισή! τους καὶ ὄχι τὰ παιδιὰ σ᾿ αὐτούς│ κατὰ κύριο λόγο, ὡς ἀφορμὴ ἔχουν! Ἀλλὰ δυστυχῶς αὐτοὶ δὲν θὰ προ- τὴ φτώχεια καὶ τὴ στέρηση καὶ ἀ- κολουθοῦν ὕστερα τὰ ἐγκλήματα τι/ λάβουν νὰ χτυπήσουν κάποτε τὸ κε-/ μῆς, ποὺ δὲν θὰ γίνονταν σὲ τέτοια 1 [φάλι τους στὸν τοῖχο, μὰ θὰ τὸ χτυ- κλίμακα, ἐὰν τὸ βιοτικὸ ἐπίπεδο τοῦ : [πήσουν ἀσφαλῶς μιὰ ὥρα τὰ παιδιά! λαοῦ ἦταν κάπως ὑψωμένο καὶ ἀπὸ│ )) τους, οἱ νέοι, χωρὶς δυστυχῶς νὰ) ὑλικῆς, κυρίως ἀπὸ ὑλικῆς, καὶ ἀπὸ│ 1— Τὰ ἰδανικὰ καὶ τὰ ἰδεώδη τὰ πνευματικῆς πλευρᾶς. Οἱ μεγάλοι ! μὲ τὰ ἔργα τους καὶ τὶς πράξεις τους; ἢ ξέφτισαν αὐτοὶ οἱ ἴδιοι καὶ ὄχι τὰ παιδιά τους, ποὺ πᾶνε νὰ τοὺς φορ.! δίδαξαν τοὺς νέους, ὅτι μὲ τὸ χρῆ- μα ὁ κουτὸς γίνεται ἔξυπνος, ὁ ὁλά-/ [τώσουμε τὴν εὐθύνη προβάλλοντας/ [δῆθεν ἄγνοια. κας μεγαλοφυής, ὁ ἀνίκανος ἱκανὸς) ὁ ἀνήθικος ἠθικός, ὁ ἄδικος δίκαιος│ ΑΠΟΚΡΗΑΤΙΚΟ ΔΙΗΤΗΜΑΤΑΚ: ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΙ ΣΑΣ, ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΑΤΕΙΙ θησε. Μπροστά της, πίσω της, πλάϊ της, Ἡ Μόνικα κύτταζε τὸ ὄμορφο φραμ, 31 ἥλες οἱ μτὶς εἶχαν καρωθῆ ἐπάντω τῆς πουὰς φόρεμά της, ἁπλωμένο καθὼς ἤ ὑ χο φόρεμα. Καμμιὰ μαρκησία δὲν εἶχε πι Τί προτιμᾶτε μαρκησία, ρώτησε ὁ ! ντηθὴ ποι ἐμς τοῦν πετραριτομένον, τόν, ἕνας ἀπ᾿ αὐτούς, γκαβότα ἢ μενονέτο; θὰ δινόταν τὴν ἄλλη μέρα, θὰ ἦταν ἡ! [ρευε ἀκόμα κι᾿ οἱ Ἀολεκῖνοι ἀπομαχρύν- Γιὰ νὰ ποῦμε τὴν ἀλήθεια, ἡ ζωὴ τῆς│ θηκαν. Ἀλλὰ ὁ ἕνας, ἀπ᾿ τοὺς τρεῖς ἐ- χρωηταῖ εατη τὴ κατὰ γντ τὴν εχρι — Θέλω νὰ μοῦ ὑποσχεθῆτε τὸ πρῶτο ἔκοσμα πληγωμένη ιὰ πληγὴ ποῦ τῆς. ἄνετε σοῦ λγοις μῆνε πρὸ ἔνισι ατ 1. ταγκό! εἶπε. Μέσα ἀπ᾿ τὴ μάσκα του πετοῦσαν φω- ταμένην ἄλλο ἐὲ τί μαρῦσει νὰ αρί. ἴκατα Ἀλύστατα δὲν ταίομῖτν οἱ και - Μιά στιγμή, ἀπάντησε ἡ Μόνκα Θέλω νὰ θαυμάσω τὰ κοστούμια. Δὲν εἶν᾿ σακτῆρες τους καὶ χώρισαν. Ἐκεῖνος ἀὐ 1 ι) —Ὄχι σὰν τὸ δικό σας, ὡραία μου, κανὲ τὸ πᾶν γιὰ νὰ κλείσῃ τὴν πληγὴ καὶ μαρχησαί πέταξε ὁ Ἀολεῖνος. │ Τώρα ὅμως κάτι σκιρτοῦσε μέσα της! ») πίσω. Ὁ ἄγνωστος δὲν τῆς ἄρεσε. Ἀκ / 1 Ζήτω ἡ ζωη! Τὸ φόρεμα ἦταν ἐκεῖ μπρός : ) σὰ γιὰ νὰ τὸν ξεφορτωθῇ, δέχηκε να! στά της, πολυτελέστατο, ὑπέροχο, μονα- δικό! Αὔριο θὰ τὸ συμπλήρωνε μὲ ἕνα ! 1 τέλειωσε τὸν ἄφησε νὰ τὴν ὁδηγήση στό φαίνεται σὰν πραγματικὴ μαρκησία. 1 ΤὉ χορὸς δόθηκε σ᾿ ἕνα πόργο, ποὺ ἡ/ ἡ Ὁ υ ος συνωστιζόταν στὰ τραπέζια, ! ἀλλὰ ὁ ᾿, τίνος δῆκε μιὰ θέσι, ὁπρώ/ ναρα το σοτίος. Γιά δεράντα ἔνωνε 1 ε) χνοντας ερότο, ποὺ ἦταν ἕτοιμος│ τὶς δυὸ πτέρυγες στὸ πίσω μέρος τοῦ κτι- 1 Ἡ ὅμι αρησία πρῶται τοῦ Κατεβαίνοντας ἀπ᾿ τὸ ἁμάξι της ἡ Μ-/ η) Ἡ χειρονομία καὶ ὁ τόνος τῆς φωνῆς│ γιὰ στάθητε γιὰ μὰ στγὴ ἔκθαμόη του δὲν ἄρεσε καθόλου στὴ Μόνικα καὶ) ὑπολαμάντα ἰς μφρεις μελοδος πον ἔκταναν ὡς τ αὐτά πρ. Τατερα Ὡς Κάνει ῥέστη, μουρμούρισε. Ὁ θὸ- ὅπου περίμεναν οἱ ὑπηρέτες, γιὰ νὰ τὴν 1 οιο. ίθει ἐς ὀγοῦμε, διάστηκε ν᾿ ἄπαν ὁδηγήσουν στὴν αἴθουσα τοῦ χοροῦ. Κι᾿) τήση ὁ καβαλιέρος της. Στὴ βεράντα θὰ│ ὅταν μπῆνε ἐκεῖ, ὅλοι στάθηκαν ἄφωναι 1 καὶ τὴν κύτασξαν μὲ θαυμασμό. Αὐτὴ εἱ Ἀλλά ἡ Μάνικα κόνηε ἀρνητιτά το/ κεφάλι τῆς. Ἡ ματιά της πλανιόταν στὸ αὰ Ὑπέροχη! μουομούρισε ἕνα ντόμινο 1 Στὴν αἰθύνσα. Καὶ ἐαφνικὰ καρρώθης ! πούπουλο, καὶ περινώντας ἀνάμεσα ἀπ᾿/ σὲ μιὰ πανύψηλη ἀνδρικὴ σιλουέτα, μὲ ! τὶς παρέες θρῆκε μιὰ πολυθρύνα καὶ κά-1 ( ἀνθρωπίνου πολιτισμοῦ συνεισέφερε τό- 11 τμ. ὁ Βῶσσος ἀστροναύτης ΓΙΟΤΡΙ σον πολλὰ εἰς τὸ ὑηραυροφυλάκιον τῆς ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΒΑΤΑΙ/Ι ΤΑΣ ΚΑΛΛΙΤΕΡΑΣ θουσαν τοῦ μεγάρου τῆς Συσιετικῆς πρς Χ λαοῦ ἔγινεν ἀκόμη μεγαλυτέρα ἀπὸ τὰ σθείας συνέντευξιν πρὸς τοὺς ἀντιπροσῶ.) κ Τα ὑκοπισθέντα ὑπὸ τοῦ ὑπουρ./ ΕΝΤΥΠΩΣ ΕΙΣ πους τοῦ Τύπου. Τῶν ἀστροναύτην εἶσερ. / ) ναστάσεως τοῦ 1591. Τὸ μεγαλύτερο ἀ᾿ [γοῦ τῶν Συγκοινωνιῶν μέτρα διὰ/ ν᾿ γαθὸ ποὺ παίρνω ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα μέσα [χόμενον εἰς τὴν αἴθουσαν ὑπεδέχθησαν 1- Μετετέθη εἰς τὸ κεντρικὸν κατά- τὴν βελτίωσιν τῶν ὅρων, ὑπὸ τοὺς / στημα τῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης τῆς), ) ὁποίους μεταφέρεται διὰ τῶν λεωφο- Ἑλλάδος, ὁ μέχρι τοῦδε διευθυντὴς ρείων τὸ ἐπιβατικὸν κοινόν, ἔτυχεν│ τοῦ ἐν τῇ πώλει μας ὑποκαταστήμα│ τῆς ἐπιδοκιμασίας τῆς κοινῆς γνώ- (τος κ. Νικόλαος Λ. Τσεργάς. Ἡ 1) μης, διότι ἀπεδείχθησαν ὡς ἐ πὶ τὸ / [καρποφόρος πολιτεία του εἰς τὸν ὑ / πλεῖστον πρακτικῶς ὠφέλιμα. πηρεσιακὸν τομέα καθ᾿ ὅλον τὸ διά- Λέγομεν δὲ ὡς ἐπί τὰ πλεῖ- ) στῆμα τῆς ἐν τῇ πόλει μας ὑπηρεσί-) σ τον, διότι ὑπάρχουν καὶ τοιαῦτα, [ας του, ή ἔμφυτος καλωσύνη του│1 υ) ὅπως τὸ τῆς καθόδου τῶν ἐπιβατῶν! καὶ ἡ πλήρης κατανόησις τὴν ὁποί│ ) ἀποκλειστικῶς ἀπὸ τῆς ἐμπροσθίας│ αν ἐπέδειξεν πρὸς τὰ ζητήματα τῶν │ '' θύρας τῶν λεωφορείων, τῶν ὁποίων│ συναλλασσομένων μὲ τὸ ὑποκατά- ἡ ἐφαρμογὴ προκαλεῖ ἐπιβράδυνσιν! [στημα, βιομηχάνων, ἐμπύρων καὶ ἐ- τῶν δρομολογίων καὶ δημιουργεῖ│ παγγελματιῶν συνετέλεσαν εἰς τὴν μεγάλην ταλαιπωρίαν τῶν ἐπιβα- ἀνάπτυξιν τῶν ἐργασιῶν τοῦ ὑπο- τῶν, οἱ ὁποῖοι εἶναι ὑποχεωμένοι) καταστήματος εἰς δαθμὸν ἀξιοπρό-/ νὰ διασχίζουν ἀπὸ τοῦ τελευταίου │ 1) σεκτον. Πέραν ὅμως τῶν ὑπηρεσια- καθίσματος μέχρι τῆς ἐμπροσθίας ἐ- [κῶν του καθηκόντων, ἦτο πρωτοπό- ) ξόδου, τὸν στενώτατον καὶ ἐξ ὅλο- ρος εἰς κάθε εὐγενῆ κοινωφελῆ καὶ) κλήρου κατειλημμένον διάθδρομον. ἐθνικήν ἐξόρμησιν, δίδων πάντοτε│ Ἐὰν δὲ γονεῖς καὶ ἰδίως μητέ-│ στὴν καρδιά μου εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ λαοῦ τὸ παρόν, διὰ τῆς συμμετοχῆς του! μὲ ζωηρὰ χειροκοστήματα οἱ ἐπρόσωπον ρες ἔχουν εἰς τὰς ἀγκάλας των παι-/ Οὗτως ἀνταπέδωσε τὸν χαιρετισμόν, χει./ 1 εἰς τὰς καταρτιζομένας ἐπιτροπάς, σας στήν, πατοδ. μα τ από τῦ ατορς- δάκια ἢ συνυδεύουν τὰ μικρά των, ροκροτῶν ταὐτοχρόνως, ὡς συνηθίζουν εἰς │ παρέχων οὕτω ἀξιολόγους ὑπηρεσί- μον καὶ τὸ άλλον τῆς Ππαοπτητης 5. τότε κθίσταται καὶ ἐπικίνδυνος ἡ │ σε χαιρτιτήρον μήνημα ἐκφράσας τὰς │ [διάσχισις τοῦ διαδρόμου. ὀλίγων τὸ ἱστορικὸν τῶν συδιετικῶν προσ- 1 εὐχαριστίας του πρὸς τὰς ἀρχὰς, τὸν Τύ- 1Ἡ ἀγάπη τῶν κατοίκων τῆς πε/ Καὶ διὰ μὲν τὰ ἐξυπηρετοῦντα! ) πον καὶ τὸν Ἑλληνικὸν λαὸν διὰ τὴν θερ-/ (ριφερείας καὶ ἡ ἐκτίμησις πρὸς τὸ) (τὰς ἐσωτερικὰς συγκοινωνίας τῆς) ματος καὶ περάγραψε τὴν ἰδικήν του πτῆς- μὴν ὑποδοχὴν ἡ ὁποία τοῦ ἐγένετο. πρωτευούσης τὰ πλεονεκτήματα ἐκ │ πρόσωπόν του συνοδεύουν τὸν μετα- Ὁσμλῶν περὶ τῆς ἐλληρορικῆς συ. νέφερεν, ἔχουν ὅλα δημοσιευθὴ ἤδη εἰς τεθέντα ὅστις ἀφίνει ἀρίστας ἐντυ- ) τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ μέτρου εἶναι πε-/ λας μάληση ν᾿ ἀνατχγῇ κόμη πρς ρισσότερα ἀπὸ τὰ μειονεκτήματα! [πώσεις ἐκ τῆς ἐν τῷ ὑποκαταστήμα. ίως πήρηνος εἰς τὰ Δροτήμα τῶν ἀνρώπων, λλὰ καὶ τῶν μημειῶν/ [διὰ τὰ ἐκτελοῦντα ὅμως δρομολόγια) τι τῆς Ν. Ἰωνίας ὑπηρεσίας του. τῶν ἀντιπροσώπων τοῦ τύπου διὰ μεταξὺ Ἀθηνῶν καὶ προαστείων 1 ) τὰ ὁποῖα ὑπέβαλε τὴν παράκλησιν νὰ πε- Εἰς ἀντικατάστασιν αὐτοῦ ἐστά-│ Προσκπικς πατείῳ - ἐπόνισν / ) διορισθοῦν περὶ τὴν κοσμικὴν πτῆσιν του. ) συμβαίνει τὸ ἀντίθετον, διὰ τὸν ἀ- λη καὶ ἀνέλαθε τὰ καθήκοντα τοῦ 1 καὶ τὰ παιδά ται τὰ γάνα μα ομ ! Αἱ ἀπιντήσεις του ἔδωσαν καὶ πάλιν εἰς 5) πλούστατον λόγον ὅτι, τὰ ἐν λόγῳ] μενηνηοῦν τν βιν θυματάμων δὰς την. διευθυντοῦ τοῦ ὑποκαταστήματος ὁ│ ) τοὺς δημοσιογράφους τὴν εὐκαιρίαν νὰ ) λεωφορεῖα μετὰ τὴν ἐκ τῆς ἀφετη- κ. Ἀπόστολος Κ. Ἀποστόλου, ὅστις! ) δαυμάσουν τὴν ἑτοιμότητά του, καὶ τὰς ἶαι ταὶ θὰ μίνη εἰς τὴν συνεδησον ὅλων ! ς) ρίας των ἐκίνησιν καὶ ἐφ᾿ ὅσον διά- γνώσεις του. Σὲ καμμία περίπτωσι δὲν ἐ- κατὰ τὰς πληροφορίας μας εἶναι εἰς! ) σχίζουν τὴν πρωτεύουσαν, δὲν ἐπι- Χασε τὸ χιοῦμος τοῦ καὶ ἀπήντησεν εἰς εις και τῆς ἀνεξοότησας τοῦ κλήνος ἐκ τῶν καλλιτέρων ὑπαλλήλων τῆς! τρέπεται στάθμευσις διὰ κάθοδον ἐ- ) ὅλας τὰς ἐρωτήσεις μὲ δυαλωματικότητα. τοῦ λαοῦ, ὁ ὅποιος κατὰ τὴν αὐγὴν τοῦ Ἐ Ἐθνικῆς Τραπέζης. Τοῦ εὐχόμεθα! ) πιβατῶν, κατὰ δὲ τὴν ἐπιστροφήν│ τὸ καλῶς ἦλθε καὶ εὐδόκιμον ὑπη- ΥΜΗΕΙΝΗΝ ΤΟΙΜΠΥΡΗΜΗ [των δὲν ἐπιτρέπεται ἡ στάθμευσις! 1 IMUEΠΙΡL TΟΥ 27 διὰ παραλαβὴν ἐπιβατῶν. Διὰ τὰ Η ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ Ν. ΙΩΝΙΑΣ] 2) λεωφορεῖα τῶν γραμμῶν αὐτῶν ἐπι-) έ ) Λὰ μὲ τὰς ἀκροβατικὰς καὶ χορευ- Μίαν ἀλησμόνητον ὁμολογουμέν 1 βάλλεται ὅπως ἀφεθῆ ἐλευθέρα ἡ κά- ν) τικάς της ἐπιδείξεις, ὁ ΧΟΡΕΤΙ¬ νως ὁραδυὰ πέρασαν τὸ Σάβατον : Ὑπὸ τὸν ὡς ἄνω τίτλον, ἐδημο θοδος τῶν ἐπιβατῶν καὶ ἐκ τῆς ὀπι- ΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ μὲ τοὺς Δημο¬ 21 Μεδρουαρίου, εἰς τὴν ὡραίαν α 1 σιεύθη εἰς τὸ ὑπ᾿ ἀριθμ. 216 τεῦ. ) σθίας θύρας διατηρουμένης τῆς ἐ-) υ) τικοὺς χορούς καὶ ὁ κονφερασιὲ 1¬ [θουσαν τοῦ ἐν Ἀθήναις κέντρου) χος Α' φῦλλον τῆς Ἐφημερίους τῆς) 2) φαρμογῆς τοῦ μέτρου, μόνον εἰς) / ΚΑΡΟΣ, ἐψυχαγώνουν τὸ κοινὸν ΚΑΛΑΜΠΟΚΑΣ», οἱ τιμήσαντες. Κυδερνήσεως τοῦ 1957 Β. Δ/γμά/ ν τὸ ὁπῖον μὲ ζωηρὰ καὶ παρατα- τὰς ἀφετηρίας καὶ τέρματα. Αἱ λε-/ διὰ τῆς παρουσίας των τὸν γνωστόν, 1 διὰ τοῦ ὁποίου προβλέπεται ἡ σύ-│ ωφορειακαὶ γραμμαὶ τῆς περιφερεί- ᾿ μένα χειροκροτήματα ἐξεύήλωνεν πλέον διὰ τὴν τελείαν ὀργάνωσιν, 1 [στασις ἐνταῦθα ἰδίου Νομικοῦ προ- ας μας ὑπάγονται εἰς τὴν περίπτω-/ ἡ ἑκάστοτε τὴν ἱκανοποίησίν του κα¬ καὶ πρωτοτυπίαν του εἰς τὸ ζήτημα [σώπου πρὸς κατάρτισιν ὑπ᾿ αὐτοῦ! σιν αὐτὴν καὶ θέτομεν τοῦτο ὑπ᾿ ὅ-/ Ε τὰ τὰς ἐμφανίσεις των. τοῦ λάχειον τον, χρὸν τοῦ ΣΤΝΑΒ ἐπλήρους καὶ ἀρτίας φιλαρμονικῆς» ψιν τοῦ ὑπουργοῦ Συγκοινωνιῶν κ. Τὸ συμβούλιον τοῦ «ΣΤΝΔΕ¬ ΣΜΟΙ ΤΦΑΝΤΟΥΓΟΝ ΒΙΟΥ διὰ τὴν ψυχαγωγίαν τῶν δημοτῶν, Βρανοπούλου. ΤΕΧΝΩΝ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΒΙΟΜΗ / ΣΜΟΤ» ἀποτελούμενον ἀπὸ τοὺς κ. προαγωγὴν τοῦ μουσικοῦ αἰσθήμα· 1Ο ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟΝ ΜΑΣ κ. Νικόλαον Χαραλάμπους ἀντιπρό- ΧΑΝΩΝ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ ΚΑΙ τος ὡς καὶ διὰ συγκρότησιν τμήμα- / [εδρον, Χαράλαμπον Πουτούρογλου τος χορωδίας. Ὡς πόροι, θὰ διατί- Ὁ ἀναγνώστης θὰ ἐκπλαγεῖ ἴσως! Γ. Γραμματέα, Ἰωάννην Κουγιουμ- Εἰς ἕνα περιβάλον ἀξιοπρεπές 1 [θεναι... πουσιοπαρόχως, ἐκ μέρους! ἀπὸ τὸν μεγάλον ἀριθμὸν τῶν πά- ) τὴν Ταμίαν καὶ Μαυρομμάτην Δη- εὐχάριστον, καθαρῶς οἰκογενειακόν,│ τοῦ Δύμου, δραχμαὶ 5000 ἐτησίως. σης φύσεως δικαστικῶν ὑποθέσεων ς᾿ μήτριον, Λουκᾶν Οὐλέρογλου καὶ πέρασαν τὴν βραδνάν των, ἀπὸ τὰς ! Ἐπειδὴ δέ, τὸ ποσὸν αὐτό, δὲν ἐπαρ- ) αἱ ὁποῖαι ἔχουν ἐκδικασθῆ ἢ ἐνεργη-│1 ς) Φθενάκην Γεώργιον συμβούλους, ἐ- 0.50 μμ. τοῦ Σαδδάτου μέχρι τῆς) [κεῖ, ὡς εἶναι ἄλλως τε φυσικόν, ὁ/ )θῆ κατὰ τὸ λῆξαν ἔτος 1961 ὑπὸν 1 2) πλαισίωνε καὶ πάλιν τὸν πρόεδρον 1 5ης πρωϊνῆς τῆς Κυριακῆς (24 - Δῆμο, ἢ ἄν θέλετε, τὸ συσταθησός/ τοῦ Εἰρηνοδικείου τῆς πόλεώς μας! 1) κ. Μιχαὴλ Μανδάλακαν τοῦ γνω- 25 Φεδρουαρίου) τὰ κατακλίσαντα μενον Νομικὸν πρόσωπον (ὁ ἑκάστο-) [ὡς ὁ κατωτέρω πίναξ. στοῦ πλέον διὰ τὰς διοικητικὰς καὶ τὴν αἴθουσαν ὑπερεπτακόσια πρό) τε Δήμαρχος, δύο Δημοτικοὶ Σύμ-│ ΠΟΛΙΤΙΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ὁ) ὀργανωτικὰς ἱκανότητάς του, τὴν [σωπα. Ἡ φημισμένη ὀρχήστρα τοῦ δουλοι καὶ δύο — φιλόμουσοι, προ- ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ 140 ) ψυχὴν ὅπως τὸν ἀποκαλοῦν τοῦ Συν ) κέντρου μὲ τὸν τραγουδιστὴ ΤΙΤΑ [φανῶς — συμπολῖται μας) θὰ δέ- ς) δέσμου. Ἀεικίνητος, διορατικός, ΚΤ, λέκτριζεν τὰ πάσης ἡλικίας! ΠΡΟΣΩΤΙΝΩΝ ΜΕΤΡΩΝ 5 [χωνται εὐχαρίστως δωρεὰς, κληρο-] ν) εὐπροσήγορος, καὶ μειλίχιος, κατορ- ζεύγη ποὺ ἐστροβλίζουντο εἰς τὴν [νομίας, κληροδοσίας, πάσης φύσεως! θώνει εἰς μὲν τὸν ἐπαγγελματικὸν ΞΝΑΛΑΛΙΜΑΤΙΚΩΝ 1η [χορευτικὴν πίσταν, ἐνῷ κατὰ τὰ χορ/ συνδρομὰς καὶ εἰσφοράς.. ) τομέα νὰ φέρη εἰς αἴσιον πέρας τὰ ΑΙΑΓΑΓΩΝ ΠΛΗΡΩΜΗΣ 15 [ρευτικὰ διαλείματα, οἱ ΜΟΤΖΑΣ) )Παρῆλθον ἤδη ὁ ἔτη ἀπὸ τὴν δη-/ ἀπασχολοῦντα τὴν τάξιν των ποικί- καὶ ΛΙΓΝΟΣ μὲ τὰ τραγαύδια των./ ΣΑΝΟΛΟΥ ΠΡΛΣΕΩΝ τΕ μοσίευσιν καὶ ὄχι μόνον δὲν ἠξιώθη- Η ΝΑΝΤΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥ λα καὶ σοβαρὰ ζητήματα, κατὰ δὲ ΕΚΘΕΣΒΙΣ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΙΣ 5Τί μεν νὰ ἔχωμεν φιλαρμονικὴν ΛΟΤ ἐπίσης, ἡ ΜΠΕΛΑ ΣΤΕΛ/ (Συνέχεια εἰς σελ. 2 στήλ. 6) ἀλλὰ οὔτε ἐκδήλωσίν τινα ἐπὶ τοῦ ΠΤΑΙΣΜΑΤΙΚΑΙ ζητήματος αὐτοῦ διεπιστώσαμεν. ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ (Συνεχίζεται) ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΜΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙ Κανονικῶς θὰ ἔπρεπε νὰ ὑπάρχη εἰς) ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΑΛΑΙΚΑΣΙΑΣ 804 τὸ ταμεῖον ποσὸν τριακοσίων περί ΑΤΤΟΦΟΡΟΥ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ 57 που χιλιάδων δραχμῶν διὰ τὸν σκο- ΧΑΡ. Δ. ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ ν/ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΙ πὸν αὐτόν. Ὑπάρχει τὸ κονδύλιον/ ΠΡΟΑΝΔΚΤΓΙΚΑΙ αὐτό; Θὰ ἠθέλαμεν νὰ μᾶς πληρο χους τῆς Οἴτης καὶ τοῦ Ὀλύμπου». 9ον ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑΙ ) Εἶνα σ᾿ ὅλως γνωσι τ ἦτα α κέ φορήση σχετικῶς ἡ Δημοτικὴ Ἀρχή.! │ Τὰ ψάρια ἔμειναν ἀτηγάνιστα, ἡ Ἄ / 1) σπτει ποὺ γὰ τὴ δσή τους καὶ τὰ κατορο γιὰ τράπεζα δυθίστηκε στὴν θάλασσα κα Ἐπιβάλλεται πιστεύομεν νὰ συγ-/ ἥτις πρέπει νὰ ἔχῃ ὑπ᾿ ὄψιν της, ὅ θὰ ξαναβγῇ, ὅταν ἔρθη ἡ στιγμή, ἡ λει. χαρῶμεν τὸν εἰρηνοδίκην κ. Δημ./ ς) γούδια. Ἄτομα μὲ ἀνεξάρτητη κι᾿ ἄν- τι διακαὴς πόθος τῶν Δημοτῶν εἰ│ [τουγία θὰ συνεχιστῆ, ὁ Μασμαρωμένος] Σκοῦντζον εἰς τὴν δραστηριότητα! πότακτη διουγκρασία, ποὺ ἔφευγαν στὰ ' ναι ἡἀπόκτησις Φιλαρμο- Ἔχε, ποὺ οἱ ἄλλοι λαμὶ ἀποθανάτισαν ' τοῦ ὁποίου ὡς καὶ τῶν ὑπ᾿ αὐτοῦ ὑ- ν) βουνὰ κι᾿ ἐκεῖ δημιουργοῦσαν μιὰ δική βριαμόευτες, ὁ λαός μας ἀποθανάτισε τὸν │ παλλήλων ὀφείλεται τὸ ἀποτέλεσμα.1 ) ἦταν γεμάτη ἀπὸ σκληρὲς κι᾿ ἐπικίνδυνες ἠρωϊκὸ τελευταῖο αὐτοκράτορα Κωνσταν- Εν. Παλαιολόγο, ποῦ ἄν καὶ γνώριζε τὸ 1 δ) ἀμμαχίες, κι᾿ ἦταν ὑποταγμένη στὶς με- ) μαῦρο ἱσπανικὸ καὶ ἐφαρμοστὸ κοστούμι: Ἡ Μόνικα δὲν μίλησε. Ἔνοιωθε πὼς/ Ταολὲς τοῦ καιροῦ ποὺ τοὺς ἀναγκάζουν ᾿ ὁ καβαλιέρος της τὴν λυπόταν κι᾿ αὐτό│ ) ἔλος πάλενε ὡς τήν ἔστατη στιγμή α / καὶ μὲ μάσκα. Ἡ Μόνικα θυμήθηκε τὸν ) νὰ γυρνοῦν συνεχῶς : τὸν χειμώνα στὰ τῆς ἔφερνε ἀπελπισία. δησες ὁ Ταος Μάνων τὸν Μαρμαρωμένο ) ) Χωριὰ τὸ χαλοκαίρι στὶς ἐλεύθερες δου. βασιλά Φίλαπτο Ι. Καὶ ἀκριβῶς ἐκείνη! — Μοῦ ἐπιτρέπετε νὰ σᾶς πῶ ὅτι ἔχε- 1 νάκοφείς. Ὅλα αὐτὰ τοὺς εἶχαν δημίουρ¬ β) Τὸν Αὐτοκιράτορα, ποὺ δὲν σκοτώθηκε, μά ὁ [γήσει τὴν συναίσθησι τῆς πειθαρχίας, τὴν σε ὁ ἄγνωστος. Εἴσαστε νέα ἀκόμα. τια α συνάντησε τὰ δικά της. Αἴ! ἔμεινε ζωνταγός στὴ μνήμη τοῦ. τ. ἀνάγκη τῆς ὀργανώσεως καὶ τῆς ἑνότης Ἐκείνη κάτι ψιθύρισε, κάτι ποὺ ἔμοια- γ μὲς ἀργότερα βρισκόταν κοντά, 1) τος, εἶχαν δὲ ἀναπτύξει ἀρχὲς ἠθυκῆς, ἔ- λης δείχνεται πλάι στὴν ἄσθεστη ἐλπιδα 1 θιμα μὲ ἰσχὺ νόμου, ποὺ ἐστόλιζαν τὸν — Βλέπω, μουρμούρισε ὁ ἄγνωστος. - Χορεύετε, μαρκησία; ἐσωτερικό τους κόσμο. Ἡ κλεφτουριὰ μὴ Ἤτανε θέλημα Θεοῦ ἡ Πόλι νὰ τουρ/ Εἴσαστε πολὺ μόνη. Ἀλλὰ μιὰ ἀγάπη ἔ Ὁ τόνος τῆς φωνῆς του τὴν ἔκανε ν᾿ ξεχνῶμε, πῶς στάθηκε τὸ σίγουρο βάθρο, σως, μιὰ φιλία... ) ὅπου στηρίχτηκε καὶ ἀνδρειώθηκε ἡ ἐπά- ») Πάλι μὲ χρόνους μὲ καιροὺς πάλι δικά│ 4) — Στὴ διάθεσί σας, Μεγαλειότε! ἀ / 1). Εἶχε σκύψει πάνω της καὶ τὰ λόγια του│ 1 νάστασι τοῦ 21. Κι᾿ ἦταν ἀκόμη τὸ λίκνο ἠχοῦσαν στ᾿ αὐτιά της σάν μουσική, πού/ Εχε πάσει ἡ πρακμή διὰ κ᾿ αὐτ ! 3) Μὲ πριγκητικὴ εὐγένεα ὁ ἄγνωστος! ος) τήν ἔφερνε ὁ ἄνεμος τῆς νύχτας. Πιὸ ἄστια ἀπὸ τὰ κλέφτικα τραγούδια ) ἡ πασακμὴ στὸ Ἑλληνκὸ ἔένος αλάτν ). —. Μάντεψα ποιὰ εἶσαι εἴπε πὼ σιγά ! ! Τήν ἀδήγησας στήν πίστα. Χόρειε, ἀταμά )εἶναι ἐκεῖνα, πρὸ ἀπλώθηκαν ἀπὸ στρατό- σπόρους καλούς, σπόρους γεροὺς γιὰ τὸ ἐ στοσύνη σέ μένα. Καὶ γιὰ νὰ μοῦ τὸ δεμ / καινούόγιο ξεπέταγμα, γιὰ τὴν ἀναγέν ! ) πεδο σὲ στρατώπεδο, δὲν ἔμειναν τοπικὰ τὸ ὑπέροχο ρὸς φόρεμά της λαμποκοποῦ υ) καὶ δὲν περιωρίσθηκαν στὴν ἐξύμνησι ἐ- ξης, ὀγάλε αὐτὴ τὴ μάσκα, ποὺ κρύθη τὸ 2) — Θέλετε νὰ βγοῦμε στὴ θεράντα; τῆς ! » σχγωσο εἶναι τ παοδι τῦ 6 Ὁλμ. ! ἐλεφτουριά, πρὺ ἀντηλάλησε στὶς ἀπάτη 1 Ἐκείνη κούνησε ἀρνητικὰ τὸ κεφάλι/ ) πότεινε σὲ λίγο ὁ ἄγνωστος, ν) ποὺ καὶ τοῦ Κισαβου, γιὰ τὸ ὁποῖο ὁ ΤἩ λώνα δν ἔπιε ἀνίρησι. Ἐ τες δυνακωφρς τ ἀνοικὰς τῶν σπτιρν - Τότε θὰ δώσω ἐγὼ τὸ παράδειγμαὶ! ) στὴν συλλγή του. « Ἀπ᾿ ὁλὰ τὰ κλέστικα ) σαγε καὶ μετὰ τὴν πτώσι τοῦ Βυζαντίου 1 α) εἶπε ὁ ἄγνωστος, κι᾿ ἔβγαλε τὴ μάσκα του. / ποτάμι μουρμούριξε κάτω ἀπ᾿ τὰ πόδια│ ) τραγούδια τῆς συλλογῆς μου αὐτὸ ὑπε. στὰ κλέφ τ ικα τραγούδια, ποὺ ἦρθαν! ) σάν μιά ἄμεση συνέχειά τους, μιὰ κυ᾿ αὐ 1 ο) λη τῆς Μάννκας. Ὁ ἄντρας πού στεκόταν ί) — Μοιάζετε μὲ πυγολαμπίδα, μουρμούς│ ! δὲ σαγοαία φρὰ τῆς ἐπανδησης καὶ σὲ τά δὲν εἶναι παρὰ δάνοι στὴν παλληκαρία μ μπροστά της ἦταν ὁ Ντενίζ! 2') δύναμι ἀπλῆς ἐκφρασης. — Ἐσύ! ψέλλισε. καὶ τὴν ἀντρισύνη. Ἡ πάλη τῶν ἀρι / τοῦ ποταιμοῦ. . . Αἰς καὶ μᾶς νανονοίζει Τὰ πὼ πολλὰ ὅμας τραγούδια ἐπαινοῦν — Ναί, Ξαναγύρισα!, ἀπάντησε ὁ Ντε] ' Γιατὶ μᾶς δίνουν τὴν αὐταπάτη ὅτι ! [γούς, τοὺς Τούρκους γίνεται πάθος καὶ) νίς. Γίατι ἔνοιωθα τύψεις. Μὲ πιστεύεις ! ἢ νη, τὴν Μπουκουδάλα, τὸν Μηλιώνη, τὸν ὰ) παίονουν τὶς λύπες μας, ἀπάντησε ἡ Μό / ) Γέρο Δῆμο, τὸν Λιάκο, τὸν Νᾶσο, τὸν ἐτικοῦ Συγοῦ, μῖσος ἀδαλλακτο τῶν Ἐκεῖνος εἶχε πάρει τὸ χέρι της στὸ δικό/ — Πῶς; Τὸ λέτε αὐτὸ σεῖς ποὺ ἔχετε ο ἢ) τὸν δοῦλο καὶ τέσταιναν τὰς ἐλπίθες στὴν νους. «Τὰ κλέστικα τραγούδια, λέι ὁ Πία νά τό τραβήξῃ. Μιά μυστηριώδης δύ. / δ) τόν κάσμο στὰ πόδια σας , γάν. Α . 2) Παρδιὰ τοῦ δακᾶ, ποὺ τοὺς φαντάζονταν, 4) Μέτολον Ἀποπτάνο, νμίις. Εξι ν κεμα δὴν ἀπάανε νὰ ἐπάτη ρά αι᾿ σῶν τοὺς ἀρῖτε δὰν τοὺς ἡμέτεους ἤδεος ος ἔχω οὔτε τὸν ἄνερα ποὺ ἀγαποῦσαι 1 τῆς μυθολογίας μας. (Συνεχίζεται) Ε. ΤΑΣΣΕΓΠΙΣΣΟΛ (dη ἀπὸ ἀνθρώπινα χείλη, ἀλλ᾿ ἀπὸ τοὺς θρά- 1 — Εἶναι δυνατόν;