ΤΑΞΙΝΟΜΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ

• ΗΜΕΡΗΣΙΑ_1908-05-09_760_1

ΤΙΤΛΟΣ

• ΗΜΕΡΗΣΙΑ

ΤΙΤΛΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ

• ΗΜΕΡΗΣΙΑ

ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ

• 760

ΕΚΔΟΣΗ

• 1

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ (ΑΠΟ)

• 09.05.1908

ΤΟΠΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

• ΣΜΥΡΝΗ

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ

• Ν. ΤΣΟΥΡΟΥΚΤΣΟΓΛΟΥ

ΓΛΩΣΣΑ

• Ελληνικά

ΕΝΟΤΗΤΑ

• Φύλλα Εφημερίδων - Τεύχη Περιοδικών

ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΩΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ

• ΠΡΟ ΣΥΝΑΡΙΚΗΝ ΗΜΕΡΗΣΙΑ. ΔΙΑ ΤΗΗΝ ΕΜΥΡΗΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΑΣΤΗΙΑ ἀναιλ. Τρ Δμη 90 - Εἰάμανος 10. - Τρίμανος τέ ΕΠΑΡΧΙΔΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΕΒΟΥΕΡΙΣΟΥ Εποσια Αα 1φ. Δργ. . Μτηκι. :20 Δρ. τ9 Κτο,ανος Κτάμηνα Τρηφωνα τῆς ἡ καὶ 18 ἑκόστου μηνὸς ΑΙ ΣΥΜΑΡΟΜΑΙ ΚΑΙ ΑΙ ΔΗΜΟΣΙ»-ΣΚ ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΒΟΛΙΤΙΚΗ -ΣΜΥΡΑΗ ΠΡΟΠΛΜΡΗΝΟΠΤΑΙ Τὰ χαιρόγραφα δὲν ἐπιστρέφωνται Αρχισυντάκτης Φ9 ΔΣΣΥΟΣΙΤΤΗΚ» ΒΦ Διαχειριστὴς 3.0 Μαμ. Ακαώτιν συλλον Πακ. 10 ΛΕΑΝΔΡΟΣ ΚΟΚΚΙΝΙΔΗΣ ΕΤΟΣ : ''ΑΡ. 780 ΕΑΝΔΡΟΣ ΚΟΚΚΙΝΙΔΗΣ Μ. ΤΜΟΥΡΟΥΚΥΝΟΓΔΟΤ ΓΙ ΑΜΑΣΤΑΣΙΑΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ ΓΡΑΦΕΙΑ ΕΠΙ ΤΗΙ ΕΤΡΗΠΑΥΗΣ ΔΙΟΥ ΜΕΤΑΡΟΝ ΑΛΟΤΤΗ ΕΛΩΤΡΝΗ ΠΑΡΑΣΚΩΣΗΘ ΑΤΟΥ1900 Ο ΠΛΕΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΟΟΔΟΣ σωμεν. Καὶ ὅμως ἐν τῇ πραγματικότητι θ ζωμιν μέσω τοῦ ἀπολύτως ἀγνώστου καὶ Ἡ Μ. Συνάμεθα πίποτε νά ἐξεγάνωμιν. Τ Παρατηρήσατε αὐτὸ τὸ κιραμίδι τὸ ὁποῖον ς θοῦν εἰς τὸ γαλακτοπωλιῖον διὰ νὰ τὰς συνεχίσουν ! πίκαι ἀπό τῆς στεγης. │Δ — Εἶναι ἀσλούστατον, θ᾿ ἀποκρθῇ 4 │ φωσικά. Τοῦτο προίρχεται ὀμνάκει τοῦ │ περὶ βαρύτητος νόμου ἐκ τῆς ἕλξεως τῆς │ 2 Ἀλλό τ εἶαι βερότης ; Τί εἶναι Aen. ! Τ' ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ 10 Μέγμος Κάμλε Βιασκσμὸν ἐη./ μοσιούς ἐπί τῶν σνανματιστικῶν φαινομέ │ ΕΓΑΑΝ ΔΕΑ. Ε Τ ΤΕΙ χρήσωμεν ὅτι ὀδι. δυνάμαθα νὰ ἐνισήσωμεν / τὰ φαινάμανα τοῦ πνουματισμοῦ). Ἡ τρώδης ἀργοαδίζει πολὺ εἰς τὸν γηί./ την ἀνθρωσύτητα. Τὸ σύστημα τοῦ Κοαορ. / Ἔπον δπιδιανύατα ὑπό τοῦ Σαμίου Αμοτόν χω τῷ 280 κ. Χ. Οι τῶν χρότων ἐκείνων / σαμὰ οὐδαμῶς ἰδέχοντα νἀνοδιχθωσιν αὐτὸ, ), 400 δ᾿ ὅτι ματὰ ταῦτα, (1) ὁ Πτολιμαίος, σνιχίων τήν κλεικήν καρμδνειν ἀκεικ / λαι την ἀπόθασιν ἐκπίνην αἀπολύτως γε./ Ἰμίαν. Οὕτω ἰσκόπτοντο ἀκόμη καὶ τὸν / δάκατον τόθημον αἶδνα οἱ δικασταὶ τοῦ Γα / Χλείοα. Σαμρν ἐσαξάναντις ἀπιδεχθη. σαν τὴν ἔνοιαν ὅτι ἡ Γῆ δὰν εὐρισμεται εἰς ! τὸ πάντρον τοῦ συμφαντας ὅτι παριατρόφεται / σιὰ τὸν ἄλον κατ᾿ ἄλλων πλαντῶν, τῶν ! Αὐλρόν τας, οἵτινος ἀπολουθοῦσι τὸν κακα./ νοσμέναν τροχιάν των μέσῳ τοῦ ὁμείους. τοῦ χάους, τοῦ ἀστίρου κανοῦ. Δὲν ἀνταμεύς μόνον τὴν Ασιγονομίαν νὰ / ἐσακαλισθῶμεν ὅπως ἀποδείξωμεν τὴν βρα./ δήτατα τῆς προόδου. Τα ψυχικὰ προόλη │ ματα μά, παρόχουν ἀνάλογα περαδεγμα. τα Οόιν εἰς νὰ προαβέσωμεν ὅτι πλεον / Δσχάτως ἐτάθασαν εἰς τήν θιτικῶς ἀπιστη. / μοτικὸν ἐνάλυσιν καὶ ὅτι μολατοῦτα τοῦτα │ τολό ἀποχενει τῆς λυσιος. ὅν τουτοις ἐν ! ὑπάρχει κεφάλαιον τι τοῦ μεγάλου τούτου │ Βόλιου, ὅσες ὁριστικῶς ἀπό μακροῦ ἐγρα. φα, τὸ κοφάλαιον τοῦτο εἰνι τό κρτγμα / Τανόμων. καμί τάς ἀνιψώνεως τον τμα. / ἴων ἀντιθέτεας πρός τοὺς νόμους ῆς βαρύ / τατα χάμι εἰς μίαν ἄγνωστον δύναμιν, φαι / ναμένου τέλωυς ἐπί τοῦ ὁοίου $ κi1.t. προακάλασι τὴν γενικὴν προσοχὴν καὶ ὅπις │ τάγε νῦν ἔχον προκαλαί φολλας καὶ ἀξιο- / συμάργους συζατήσως. Ἐχω εἰς τὴν χεῖρά μου ἕνα μαγνάτην καὶ / ψ δι᾿ αὐτοῦ σἰδορᾶν πλάκα Εἰνα. Δελου. / στατον τὸ φαινόμενον ὀγειλόμενον κε το. 1. μαγνωτισμόν. ΑΑλ᾿ ὅσο οἱ κίστενει ὁ / μαγνωτισμὸς αὐτός ; Οὐθεὶς δύνταται ᾿ & / τοκριθῇ εἰς τό ἐρώτημα. │ . Και ὄχι μόνον θελομεν τὰ πάντα νὰ ἐ. / ξαγῶμεν χωτὶς νὰ γνωρίωμαν τίκατα ἀπο. / λύτως ἐκ τῆς οὐσίας τῶν πραγμάτων ἀλλ᾿ 1. ἀκόμη ἔχομεν καὶ τὴν ἀξίωσιν νὰ ἐπβάλ. / λωμιν τὰς ἰδιοτροπίας μας εἰς τὴν Φναν / Ἐὰν αἱ δυνάμεις τοῦ ταὺς προσώπου 1 │ τῆς δεῖνα ὁμαῖος ἔχουν τήν 1δστητα ν' Α. Ι γψσῦν τό τρασείάει καί νά τό μ.τ.τ. / ἴων, δολοῦμιν ὅτι δεν ν᾿ ἀποδιχθῶμεν το! γεγονὰς ὡς ἀληθὲς παρὰ μόνον ἐαν τό μέν / τιουμ ὑψώσῃ κάποιον ἄλλο, ἰλαγρότερον αν. / τικαίμενον, μίαν σουπιεραν, ἐν πιᾶτον, Α. παρούνιον συμφώνως πρός τήν χυδαίαν λο./ γιήν τοῦ «όστις σφιώνει τά πολλά, σημω νει καὶ τὰ ὀλίγα». Ὁ τρόπος αὗτος τοῦ κολακιότεθοι iκαι/ τερίσου ἀνάλογος πρός το έξης: 1 — Ἐγὼ κυρια δέ, πιστενω εἰς πελιφοίας / τῶν Οκικνὸν ἀλλέ και διν ἔχω τον Α.κ. 1 τούμενον καμὸν νὰ ὑπάγω ἐπιτοσίας νὰ ται / 150 Εἶναι πολὸ ἀαλουστιρον νά γίνῃ ὁ κ 1. ψήμοια μεσα εἰς τό συνεμόσνι τοῦ δισου. / τ4 Βουλώνοι παρὰ εἰς τὸν Διλαντικὸν ΙΕΝΣ. Ν ΟΝ Τη' καληριαν καὶ θα / Ὁ χῶρος ἐλλείπαι τα αἰσέλθωμεν εἰς αλ./ λας Λαστομερείας Φρονῶ ὅμως ἀκραδαντας ὅτι ἡ ἐνθρωπίνα ὅσαξις δίν εἶναι σκόμν/ εἰς καθένα γνωστή, οὔτι εἰς τούς φυσιολ / γις ὔτε εἰς τοὺς νυμολογους καὶ ὁ . Πἰα- προικισμένη ὑπὸ φυσικῶν καὶ ψυχικῶν ἰδις / τάτων ἀπόκη ἀπολύτως ἀγιώσεως, τῶν ὁ.1 ποίων ἡ ἀποκαλυψς θε εἶναι ἡ δαίς τα Καφηλλας νιλαγαριῶν. - ΑΘΗΝΑΙΑΑ ΡΟΘΟΓΡΑΦΗΣΑΙΑ ΕΣ ΤΟ ΙΛΟΜΕΟΝ ΤΗΣ ΠΕΡΤΙΜΙΣ Παραλλι πλειότρος γρόνος τοῦ ἀμίσεως ). οίως, ἀφ᾿ ὅτου τῷ 1000 ὁ κ.5.0. 1 παμη, ἔμων καὶ αό ὁ 1.δικεθε ὅλην εὐ- / σταρῶν ποιροματιστῶν. παρουσίασι τὸ φαι- / νήμενον τόσον καταφανῶς, ὥστι τὰ ποιρα. / ματα ὁμῖνα θὰ ἤσουν νὰ θεωράσουν ὡς │ Λλμέν ά πρόλημε. Εἰθ. i. τά κα. ρήματα ἐκῖνα μεγαλην τραποίαν τροπεζα. μα ἐπὶ τῆς ὁποίας εἶχα τούῇ λίθος βα. / και 7ό χιλογιάμον, να ἐγνιμεται, ν᾿ & / νήσοται καὶ νὰ συντρίζεται ὑπο τό βαρος │ ὁκῶν ἐνῷ ἀνολινθοῦτο ἐ τῇ ἰδιᾳ αὐτὴς κα. 13 νάκι. Εἰσος περμστροφας ἀνο ὀματής πιος) : Κινητσίον ὀναμιας, ἐλικροτόνεως χυναίσης ἐπὶ τὰς ὁποιαι θὐδεις ἀνθρωπινος δακτυλος │ εἶχον ἐπιτευγῇ. Ταῦτα δι ἐγένον. ο μέσῳ φ6 1 λῶν ἀποκλειστικῶς, ἄνιυ τῆς βουθιίας κα- / Κκτς μεντιουμ. Τα γανόμενα πρῦτε Νίθεν / τα ἐκτὸς πάσας ἀμφιβολίας παάλιν τὸ ἐκό- / μοων ἔτος ὑπὸ τοῦ Μάρκου Τούρυ, κατογη / πό τὰς γνωικῆς καί τῆς ἀντρονμίας εἰς τὴν Διαθυμίαν τῆς Γονούης. Καί τα πειράματα ταῦτα ἐγίνοντο μετα : Τὸ σονόκετον ἀνο. μεντιουμ τινὸς ἐαὶ κλη. 1 Ὑπμά ἐγούμενου. Κατά τὰς συνήδρεσες ταύτας βλέπομιν κλειδοκύμβ.λο. ζυγιζον/ 30 χιλιόγραμμα νὰ ἐνωφοῦται ἐν τριγωῷ, ἐνῷ πλησίον του ὑπᾶοχε μόνον ποιδιον ἐ. / Εκαντε. ἐπαλ δ. τό μεθημέ του, κα. χ. / μς νὰ θέλῃ μεταβάλλιτο εἰς μένκουμ. │ Ἡιδντερον, τῷ 1869, αἱ συφαὶ τῆς Δια // Λακτικάς Εταμίας τοῦ Λονδινου, ἀποκρού │ ντα ἐπί ἰς τὴν χρῶσιν τῶν Ε ιαγγελμα τος μέντιονμ ἔκομαν μόνοι των δυὸσια καὶ / σὐτὶ τὸν ἀρμθμόν, ες τὰς ἰδίας τον αἰκίας │ καὶ διὰ τῶν ἐσιπλων τὰ ὁποῖα ἐπιδεώμουν 1 Προηγουμένως μετά προσοχάι, σαιρά πορα / τηράσιων ἀποδικνουσῶν τάς ἀναν ἐπαφῆς/ τινος κινήσεις βαρίων ἀντικαιμένων, τὴν ἀλ. / λαέωσιν τοῦ βέμους καὶ μόμικα ἄνον αἴτια. — Μάσα εἰς τὴν ἀπόλυτον μονοτονίαν καὶ τήν κ. 17 μοιομορσίαν τῶν ἑλληγικῶν καφανείων, ὅπον ὅλα / Ἐσ. τὰς αἰκόναι νὰς ρεμτομένκα ἰς του κα. χους, ἰδιὺ μία ἐξαίρεσι. Τό καφαναῖον τῆς Γορ./ Ὅλα του εἶνα παράξινα, πρωτότυσα καὶ ἐμ.1 χοτιατά. Αἱ ρῖς αἴθωυεαί τον εἶνε γεμᾶται τάν- / τοτε, ἀπό ἕνα κόσμον ἀνορῶν ἐυρισμένων καὶ γλ. 1 Ἐτικῶν μέ μεγάλα κατέλλα καί κτοτητά χρώμα 1 1τ. Δἰο. τά 4ή πμβαντι ἀἱ δια 12 2. / Καίω τν κλι, ὅτει δια τέ καμικάς. Ἐσανικόν ὅεως κριοῦ 6hα iς hean. τῶν δαμώνων Γντίκει καί ἀνθρει ὅπως ἐν Ν. φαρουν πολὺ εἰς τό πρόσωπον οἱ ἄνδρι. ἐκ. / Εφιαμένοι δἐν δαφερουν εἰς τίποτι Ἀνοό κἱ ! ἐγνωναίκας εἰς τό διαῖφον ἐργαζονται ὅπως οἱ ἀπ./ ἐκι. καὶ κἄποτι καὶ καλλίερα ἐπι τοὺς ἐν. ὅρας, γναῖκες και ἄνδρας ἐκεῖ εἶν ἴσοι, μά 1τα / Εὰ τὴν μίαν αἴδουσαν θὰ ἰδῆτε μίαν εἰκόνα / Σ ΕΑΝΙΑΤΤ ΜΤΕΕ Ε.Τ. / ΕΤΕΝΕΜΕΤ Ε.ΕΑΤ.Γ.Ε. Σ.Τ. ματα καὶ κωμφδιας ἔχει μάθει καὶ αὐτο ἰκφρά- — Πῶς τὸν παίρνετα τὸν καφά σας : — Σὰν καφὲ δὲ θαγαῦτα, λέγει ὁ ἠθοπριὰς κατὰ γρασιν τῶν αἰιαιρατῶν τῆς Σαβάνης. Καὶ τὸ γκαρσόνι διαλαλεῖ εἰς τὰς αἴθουσας τοῦ = Ἕνα σὲν καμὲ 3 Βαγαάντα. Ἀμίσα μετά δνο λεκτ. - Ἰού ἀκόμη μία δι. / Βοαστος γλωκὺς καὶ ραντισμένος μὲ κενιδε Εiς / ται δὲν ραντιζίτει μέ κονάκι, καὶ ἄτιν παραγ. 1 γέλλεται δὲν ἔρχεται τόσον γρήγορα. Β ἰκδκα εἶνα ἀπογογραμέν ὑπὸ τοῦ ) Αλασμυλόγου Κρόμβολ Βαιλεύ (δατις κρο │ τας ἐγκατάντητε τῷ 1860 τὰ ὑπιγωκεά. νιον τελεγραφικὸν καλώδιον ἀμιρικῆς καὶ / Εὐφώτες) καὶ ὑπὸ κλείστων μιλῶν τῆς Βα. / σιλικῆς Εταιμίας τοῦ Λοιδινευ. Ἡ Μανκά τινα ἔτη ὁ καθηγετας Κρύξ τοῦ / ὁοίου ἡ πείρα ἐπί τῶν φ.σιμῶ. πειριμα. / τωμῶν δὲ. δύναται παρ᾿ οὐλ. ν' ἐμφι 1 πάτδα, ἴλαμνε καὶ αὐτός τά ποιράμετα του, τὰ ὁποία πάντας γνωρίζουσι καὶ κατα/ τὰ ὁαοῖα δυναμα συσκευῶν ἐλαγατικῶν / σομετόρασι τὰ αὐτά φαινόμενα. Εἰκα. γαγενετα πλίον γνωστά, κατίγνωσια. Πς / στηρέθασαν ὑπο ἱκατονταίων παρατη- ρανῶν, ἐπιστοσοιήθησαν, θεωροῦνται ὡ, β4. / τιμα και ἀσγαλά, ἴδιως ἀφοῦ καὶ φωτηγρα. / χοιτον. Τρόπα ὅμως πανία δύνανται νά / μάς φιρον εἰς τὸ ἀξος ἀιυπάστατον συμ. πραομα 4) Τε φανάμενα ἴναι Ἀγαλά. 2) Ἡ άξύγνωας αὐτόν εἶναι αδόνατος ἐν │ τῇ συμορινῇ καταστάσιτῶν γνώσιων ἡμῶν. 1 » » Τὸ ἀνθρώπινον ἀνεῖμα εἶναι οὕτο πός ἐκαρλθιμιαμινον ὅντα το δεύτερον μέρος τῆς │ Αισωσιως τουτας φαίνοται καταστρέφον : Ἔχοιν τὴν ἀπλικότητα νὰ πιστρίωμεν ! Τακῶ, ἐπι τὰ πάντα ὀνόμιθα να ἀογή- 5 τοῦ ἐν ὅπιῳ διαιαιοῦντος ἐγκιφάλου. θοῦν ματαξά των καὶ συνίδη πολλάτις ἐκεῖνοι ποῦ , ΣΙΟ ΙΤΕΣΣ ἐπῆγεν εἰς τὰς τίσαμας τὸ ἀπόγεωμα εἰς τὴν ! Εἶνα γνωσιὸν, ὅτι ὁ μαθηματικός Μάϊναν ! τὰ μέτια της. Στὴν ἀρχὴ νόμισε τὸς 1 Εὔμε καθ᾿ ὕπνον θεωρήμεια καὶ ἀποδιίξεις ! των ὅταν κλείσῃ τά κιτριναῖον καὶ θ& ἀννοκ. ὅπιωσε ἡ θελασσα καὶ φοναίω ἀπὸ πάνο, Αίων θεωρημάτων (Εδιοχωσμένοι, Διήθεια.) ΙΤΟ ΔΙΗΤΑΜΑ ΤΗΣ ΜΕΡΟΙΑΣ) ταχα γιὰ νά τῆς δώσω καμδιά : οἱ ἀνόμωποι τοῦ καὶ κοιμισμένου σπέπτονται ! 6 — Ελα θά, μάνα, ἡ θελασα τής »= (Σωνόχοια). —ἀ᾿ εὐτυχέστεροι μοῦ φαίνεται εἶναι 1-7 / ἔσιωσι ; Νε οἱ λίγο σπένομ. ἄπω. ' Ἀλήθια, τί ἐναλλαγή σιμάτων καὶ τί κινη / Στὸ τέλος ἀφοῦ σηκωθήσαμι πήγαμε κ. ναι ποῦ οὔτε ποιμωσμένοι οὔα ἔξμπνοι ουί / Βισύνησε μιὰ τὸ κεφάλι χωρμς νὰ ργάλῃ Κατογραφο ζνῆς γρήγορος καὶ τί ἀναι μετα- / καθόσαμι στὴ ριζα τοῦ Πιντρου συλλογι. λόγο απ᾿ ὁ στόμα της. Δὲν ξερω γιατί κά ὀργῇ ἐντυπάσμων εις τὴν ὁμιλίαν τῶ. ἀνθρώπων / Ὁ Κονορὰλς, ἀφοῦ λαόρνα ἀρατιὰς ὅρος / σμεναι κάμοση ὥμα. Αξαφ.α ίνας μας λέει ! ) ὑπούνα σάν αρύα μαχαιριά μοῦ πόρει τν. καί ὁ πανασμιν, ὁπιρήφεατι ἡ ἀνοχάς, σιν / ἀπάνω εἰς δυοκόλους ὁπολογισμοῦ, ἐπήγαιν │ καμί α : Θάχεια τή μένα μον Κεντ.δ.κ. │ -Πος ἔγινε αδιά : ός ἡ παινοί, ἐ σετεί ἡ ματριφροκες 4 κοιμηφθῇ... καὶ διαμκούνιος τοῦ ὕπνου │ στὴ στιγμα ἀπὸ πάτω καὶ τρέχω κοντά τας. « — Οο δυμάστε τὴ χελίρα στὰ 18. : — Τί εἶναι, τί ἰσαθ. ἡ μάνα μου, ρω¬ κατάρθωνε νά εἴμῃ τὴν λύσιν τῶν προβμη / Ἂν εἰς ἐνα τραπεζει τῆς Γερευνίς. Μα ἡρο./ 1 ἄρχισε ὁ βασκαρῆς μ᾿ ἕνα βαρυσαταιαγμό, θα᾿ « τὰ τὰ γαγιά μου. ἔέρατι πού ψ χη δεν εἶχε μαίνη τούν στήν γμέτε ὅπο ἔκερνα τά ὑποδ ἤ χντό κατ' Ολ.τ. . Ὁ Φαγκαῖνος ἀγηγεῖται ὅτι τὰ πουύπιοκα / ε— ίποτα, καιδί μου, τί νὰ αἴνηι ; Η Ἀτταλια. Πρθτιναν τόν ὑνέρε καμιά διο 1 αν ἀπο την ψυχήν της, Ελιγκ Ἡ τοίμικα ἐγήμετα ἅπιτα τὸν βασάνιζαν τὴν ! Σκμά ἄνας ἕνες τό λογκν. ὅλοι ἐρεύγαν. — ἄαι μήτως ἡμον μύνη μου. Εἶμα καὶ τα│ ). Ἡ γαγά μου ἔταν ὑποβάσεως. Δή. νλ. ἡμόραν, νὰ εἶνε συχνότατα εἰς τὸν ὕποον │ παιδί μου μαζῆ Κ᾿ ἔπριπε νὰ στέλνω κ' 155/ ἀπ᾿ τὴ φωτιά. Οἱ κιὸ πολλοὶ φορνώ ει πτις Σαμήλας καὶ τὰ κάμα ὅ,τι προστάναν να ἱ Τὰ προγημαὶ καὶ τὰ δημουργικὰ ὄναρα / Ὄλιγα λεπτὰ ἐξηκολούθησεν ἀκόμη ἡ ὁμιλία 6. ) Την καιταῖω στὸ σμόνονο Εἴτον κατα / σαρουν ἀπ᾿ τὸ σπιτικό τους και τραβοῦσαν λοα αὶ αὐτον εὸ ὅνον. Οἱ ἀνόμωνο ὄχον τό ἀποδοικνύουν Λοιπὸν ὅτι οἱ πονηταίὶ ποκὸ 4 / Κίτρινα Βαζω τ᾿ οὐτὶ στὴν καρδιά της, θ6. ἔξωστο χωριά ἄλοι σὰν τ᾿ ἀγρίμια πιρ / κθῇ εἰς κάποιον δυστυχιάμενον τόπον κ' ἔκεραν) στῆμα ἀποκαλοῦν τὸν ὕπον . . . δαφὸν τοῦ / λω ν᾿ ἀκούσω τὴν ἀνόσα της καὶ στὸ τέλος Ἄματα κάποιας Αθλιοτητος δεατρώπου, καὶ ἐπεί-/ ) ναν τὰ βουνὰ σέρνοντας τὸ κατόσι καὶ τὰ 3 γατα, κ᾿ ἐγακισαν τῶν χειμῶνα μὰ φορεματα κα ταιδια τους καὶ ἄλλοι ὅτοι προιαναν καὶ) «- Μάνα, φονεῖο, σύκω καὶ φνάνεμων. Δοκαιρινα Εξαρνα κάποιος ἀπὸ τοὺς συνομιλητὰς/ Ε. Ρώμη - Κ ΚΑΙΡΟΦΥΑΛΑΣ Βμσιαν στό λιμένι καίια συριαίρωντε. ) Ανοιξε μια ε μάτια της, μὲ Εδε, μ᾿ ὁ- μέσα σ᾿ αὐτὰ, ἔλυνιν τὸ σκοινὶ καὶ δρόμο │9 - Μς τὲν συματοιλῆ ; Τον ὁμᾶται τον οἱ ! γνώμαι, ἔσφ ἐς τὸ χέρι μου, μοῦ ἀγκαλωσο ὅπου τοὺς παγαίναν οἱ ἀνόμοι καί τα μες /1 το κεφάλι καὶ μεύτε μὲ μισ τρομουλιαετῇ Ἂν ἔρω δὰ τῶν. Θματοιὰ ἐκπότατα/ ΟΧΙ Σ'ΕΜΕ Ματα. Σ᾿ ἵνα ἀπ᾿ τά κτίνα κ.ρο.α.κ. Αλε· ἡ ὁμιλια ἐπῆσεν ἄλλον ὄρομον τώρα Β. 1 καί μοοκαμι κι᾿ ἡμαῖς. Εἴκαστε μετα κ. Ι - ΚΑΛΝ. . Ε μου, θὲ πυτάντουμι. μη ἔχντα αἱ ἀνόμηεις καιοντείας καὶ ἀκτμ.1 Θὰ ταίρουζε σὰ ποιητή μιά σαρανταριά : γυναίκει μὲ τὰ βοζανά / │« - Μά τί αἰσθενισαι, τί ἐχακ : νἱ κλάψω ν᾿ ὀμψανο : Εένει κα ἄμον ἱ Δ. Εεαμία ' Α. δκά τους, ἄντρας καὶ παιδια. : - Μα ζάλη Τα μέσα μου σώνουνται. Δσμῶν καί γυματων καὶ ὅωμων κπί ἡ Τωνκα/ Ὅλοι προσαιθούσαμε νὰ δώσουμε ἔκας │ 1 ᾿ ἀποτωμένο ραθητὰ, ) Θα πιρασῃ, τί τρομάζοια :.. Γαῶργο τόν Ὑαριανό. τὸν ἄλλο καρδιὰ μὲ τὸν ναράξενο ἰκαίνο 4 / Κκ. ΔΝ. ΠΕΕ. . Υπ.Ν.Α. Δ.κ. Τό καλοκίστιής κι ἐγὼ τὸς εἶπαν δλα ἐκα τοῦ τρόμου ποῦ σὲ σφίγγαι ἀπό μέσα, /4 ἀπ᾿ τ νάλαστα, ἕνα καμαστικό, καὶ πὰς ρια. Ληγμονημινες καὶ ἄρικι νά Λαμπ. Η κ1 Ἔταν χαρᾶς, ζωὰς ὁλόφωτα ἀχίδα ὅταν βρίσκεσαι μαρός σἱ κινδυνο ἀφανίμω / 8 κατα της απαρίγραπις, εὐχαρίστησια καί χαρά. / σε λίγο, ἅμα βγαίναμα ὄξω θὰ τάς παμνοῦ- ) το, 4φ ἐπ᾿ ἔνω σἱ κέμν νά φείκισι κρα. 5 τοι φρύναι ψανας του μονάορούπ ἐλαίδα- σ κι τσι τὴν ἄρησα νὰ συχάσῃ κ᾿ ἀπῆγα σάν ὅδας, μαῦρως αἰφουναι μιά μάκ. ἐνδάαμον ἀπὸ τὸ καρινιῖν οὔτὲ τὸ ἀριὸς καὶ ταρος τάχα κι ἐξινιαστος Κοιάζομε μέ ) ) καὶ κάθσε μί τους ἄλλους στὰ μπάγω ουλομάνου σπορπιός μναλὰ φι σβαῖρου / ) μάτια βουρκωμένα τήν κατρίδα μας, προς /κ καὶ τράβουσα κουαὶ νὰ παταχτοῦμε ἔξω τὸ Ἐμα μων και ὅδοι ἔχουν κέτι νὰ ἐηγηθῶν, ἐκ / » » ἔκνει, για τιλευταία ἴσως πιά φορά. Οκα. /1 ταχύτιο. Κοντοζυγώνουμι στὸ τέλος καὶ κάτι ἄπονον καί τραβηγμενον ὅπως εἰς τ᾿ ἀλλκ/ κολάρωμι καὶ τὸ καίαι ἄρχισο νὰ καλούῃ / Ἦτον πουλὶ τὰς ἀνοιξες ἀκθόνι. καφενεῖα, ἀλλὰ κἄτι παντοτε ἐνδιαγέρον καὶ γρα./ ) πάνουμι τοὺς γάντζους καὶ βαρείνωυμε. ποῦ μάθινε νά καλαδῇ Δκομη καὶ νὰ γέρνῃ μὲς τὰ θάλασα διξια ζε.6κ │ 3 Ἀραίουμε α ἡν ὁμμουθιά, ρύχνυμε τή σκά- Εν Δθημαις. Γ. Β. ΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ Τπκραι ἄγωκο Φανμτουνικαμένο σ᾿ τά κουνήματα ἤ τά μ. τατοκιαμ.. 1 Λα καί ἴσας ἑνας βγαίνουν Εξο. Τὸ ἄλλο το ἐπνιτ᾿ ἀψα σδύσι το καῦμένοι τοὸ κάνομε, καὶ φένηι τὸς μολαρε τὴν 1 ) καίαι εἶχε ρτάσα προτότερα ἀπό μᾶς κ. ἀρ. » » ὁ τ ἀκία κι ὁ ψυχό μας ἀπό πανῶ μας. 1) χίενι στά είσθύνκια ἄλλοι νά στήγουν ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ποστωμα καί ἄλλει ά ποραιοῦνται & Ἦνον δενδρὶ μικυὸ καμαρωμένο Δρχίσανι τὰ κλάματα καὶ τὰ ξιφωνητά γυ 15 νέ δάσον τῆς μανούλις κντισμένου [νεῖκει καὶ παιδιὰ καὶ φελλαι ἄντικε ροων. 1. κ ἐκεὶ γιὰ ξύλα καὶ νεμό. Δπ᾿ τοὺς διαός Τ.Α. ΟΣΤΕΧΡ.Α. νά παραυνός ἀνηκουστως τά βρῆνα [γίνωε τά μάτια τους. Βλίσαμε ἀπ μα / κα, ὅσοι βγαίνεν ὄξω ἔκανον τό 1ος κ.Ε. [π᾿ ἡ φάνα του τήν στάχτα μονο 3ρακει προς τὰ κιτρινόμαυρα κεραμίδια τῶν σπι. 6 ὅλισις πάλι τήν ἀπελεισία νά Κοντ..ικ. » » Μὰς τὰ ἐξηγωῶν τμῶν μὲ τὶς φουντωτὰς καὶ καταπράσινες στό / 1 νὰ σαλεύῃ στ᾿ ἄχαμο τὸ συργικλι ἐν τ᾿ ἑ- πλογι λεμονὰς τῶν περιβολιῶν με. πο. κατ Πσαν αὐγὴ ἀλιόλουσικ, δροσάτη. Εἶναι Δοιπὸν υύμφισος τα ὄνειρα ῇ ἄποα) θρωσομάζωμα ἐπεῖνο τὸ διωχμένο ἀπὸ ἀρί. ρανονταν τώρα σὰν κατάμαυμα σὐνστὰ φυ. 1 Σ᾿ ρμά στιγμα τῆς μαννας του τό μάνι- Διμη θύναμις ἐπομβάνει δίδουσα εἰς αὐτά │ μονα δόρατο. Εκεῖς ἐμείνωμε τιλευτοκοί τλια ναρολομαάδας μαρὸς σέ πελώμιο κ = 4) ἀντι αὐγῆ ἀγναντεύε ἀκσταδι καὶ ἀροῦ πιὰ ἄδειασε τὸ καίαι ἐπιέκωμε Μαν μοαφήν μαλλούσης Δίηθειας : Ναῦρο. ὀνυχτό, ὅπου τό λένε ἄδα : Ἀλλόκοτο ναρό. Καί τόν νεκρὸ αὐτη τό Α. - Κα ιοήν Α' ἰς τή ἀπο / τὰ μένα μου στὰ χέρια καὶ τὸ βγαλομὰ τοιόι κ αὶ σίτ. ἐνκ Κ.Κ Τοῦ γένους ἄτανα γλυκειά, χρ. σα ΔΑαιδα. σήη τήν ἰδέιν ἁπλῆς συμπιώσεως ὅνων κ/ Πάνω ἐτό κρόνωας Τν Αλαγιάτωμ. τας Ἰκοντά. Τον ἐφεύγαμι, φεύγαμε μακοιά 2ι │1 νο ἐφνιίυ. οὐνομένη σᾶν τὴν εἶδαί τ4άδων καὶ μυριάδων ὀνείρων ἕν μόνον │ [κάνουμα τέλος ὅπως ὅπως δυό καία βε. / Ἀμμονδά λίγα θόματα ἀπ᾿ τό συριγιάρι Λαμνας. Κ. ΚΟΣΜΙΔΗΣ Κ. ΚΟΣΜΙΔΗΣ Γωντας πλωρο κατὰ τὸ νασί. Βλέπαμε στὸ / 3 ) μακρυὰ «νὰ βλέπω τὸ γυαλὸ, νὰ βλέπω τὴν Αλ. και χωρις νά ἐπικαλεσθῇ κότις τήν ! ψευγιό μας ἐδῶ κι ἰκεῖ τὰ πλαγιαστα ἢ / ἡ Ἀτταλειαν, ὅπως μᾶς εἶσι μέ τήν πονατι- σύμπισκιν, τά προφηικό - ὡς + πωμεν- ΑΝΑΓΝΩΣΧΑΤΑ ΔΙΑ ΚΤΡΙΑΣ ὀφθοκατέβατα βιάχια καὶ τοὺς καταριάχ /- Μή τήν παθισμένα της φωνό. Εγὼ καὶ ἡ δε μα ἔον ὄνιαι εὐχιρῶς διὰ τῆς ψυχοία / τει, τὰ περίψανα κ ἱ γιγαντόπρεσα βραχια / Παγιά μου δὲ θέλαμι νὰ λειψουμα ἐὶ καὶ τοὺς ξαιωνστούς μας καταμάχες καὶ 1 1) Καντά τῆς οὕ ι στιγμή. Επυρμενομα ν᾿ Ἀ- Δότι εἶναι γνωστὸν πλέον, ὅτι καὶ κατα! ΑΙ ΠΕΡΙΗΓΗΤΡΙΑΙ θαφρούσομε πώς σπαρταροῦσε ἐδο κι ἀκτί )ν Η νοίξῃ τὰ μάτια της, νὰ μᾶς μιλάσῃ, νὰ μᾶς τὴν διάρκειαν τοῦ ὕπου ὁ ἐγκέφαλος δέα / κομματιασμένα γιὰ τὸ φιυγιά μας ἡ καρδιᾶ 1 ) ἀκούση καὶ νὰ μᾶς δρ. (4κολαιδά) κολουθεῖ ἀγρισιάν » » άς Αταλικς μετ. Ἀχαλογούίιν κ1 κ 1) Ἀπτλια. Θ. ΕΤΤΕΝΗΒ Δναμφιβόλος αἱ γυναῖκες, ἄν ἦταν φλαι/ Τὸ μναιό δὲν κομᾶι . │ καταρρέχτες ἀπό πίσω μας. Εχε γι.Α, ἔχε / Β βιίως ἡ ἐγκαφαλικὴ ἐργασία δὲν ἄἶναι τῶν ταξειδίων καὶ τῶν περιογήσιων, θὰ ἡ./ γιά, πατριδα, μάνα ! 4 Ιία διαρκοῦντος τοῦ ὅπνου καθὼ, διαν 6│ ) δύναντο ανατώ ερον καὶ ἄνευ ἐξοδων να ! ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΠΕΡΙΕΡΓΑ 1! Μὶ τὰ πολλαφτάνυμα καὶ βγαίνουμε 5ξα. 1 ἀιόμωνοι εἶναι Πένακος. Καὶ δά τοῦτο τά ! ') Μαλθωσι τὸν κοσμὸν ὁλόκλητον. Οἱ Ἄρινις Μὰ τώρα ἔσρεπε νὰ βολευτοῖμε καὶ νὰ ! σνκει τό ὁκῖον ἄναι ὁ στίγιε τοῦ Ν. Α. Ι εὑρίσκουν τόσας διαχιρείας οἱ δυστυχεῖς. ) Βροῦμε μέρος νὰ κονέψουμε. Δρχισε καὶ νὰ ! Ἡ αὔξησις τῶν παιδίων σαργώλι, οὕτως ἰπῖν, ἀρικτίοι εὔροσνο. ἐνῷ τὰ θάλεα καὶ ὅταν ἀνόμη ἔχουν τῆς χει. / Νυρουπώνη. Τί θὰ γίνουμε ; Πέρνουμα τὰ ! Τὰ πειδία φαίνεται, ὅτι αὐξάπουν καθὸς ) Λαφισίας τὸ διπλωμα, εἶναι ὁκλονότι ἄσχα / μενου ἐγκαφάλου, λαμβάνει ἐνίοτε μορφός │ πρέματά μας καὶ τρυπώνουμε ἄλοι τ. 1 τὰ φυτὰ ἀναλόγως τῶν ἐποχῶν. Η αὔξηκς 4 ) Φανιαστικάς. με καὶ ἀποκρουστικά πλάσματα, καταχουν / σπολάς, ἄλλοι κάτω ἐπ᾿ τὰ βραχια καὶ 1. τοῦ θέρους διαριοῦντος τοῦ θερους κόν. κ. 5λα τά μέσα δια νὰ ἐπιτύχοων εἰς τας πρι. / ἄλλοι ὅπου κι ὅπως πιὰ μποιέσαμε. Εισι ! τα θὰ τοῖ οἱν ἀνωτιρα ἤ κατὰ τὸν χρρῶν- ηγαικάς των ἐπιθυμίας. Τὸ παιάδειγμα ! Ἐν πάσῃ περιπτώτει ἐπῖνο τὸ ὁποῖον μᾶς / πιράσαμε τὰ νύχτα Ἅμα ξυμέρωσε ἀρής : Ἰνα. Εἶνα δέ ᾿καιών γενικὸς ὅπως 6ναν 0 πιέχει ἡ Δανὶς δημοσιογράφος Δαγάα. / σμι γυνεῖκα, καί παίθία κ᾿ ἐπήγαμι κ. 1 Ἀπηοχωίησε καὶ μᾶς ἰβασάντιος Δαρκούης ! Θιρκόμετρον ἀνέρχεται, αὐξάνη ἰς ὅψος ὁ Φαχύ, συντατις μιά Δανικῆς ἰρημειίδος, 1. ἧς ἡμέρας ἐξακολουθεῖ κατέχον τό πνιθμά / τόσοι νὰ γνωρίσουμε τὸ νησί. Εἴχαμε ἀκούσει ). παδίο. Δμα ὅμως ἐμφανισθάν τά κρότ. μας καί δαρκοῦνιος τοῦ ὑπιου. │ Η εις Φάννυ ἀνεγώρησεν ἐκ Κοπιγχαγῆς │ ) πὼς ἔχαι νιρὸ κ᾿ ἐπήρεμα καὶ τὰ σταμιά │ 10 ψύχο, ἀκέσως σναστελλεται ἡ οὔξηης. Η μὲ τὴν πρόθεσιν νὰ κάμῃ τὸν γῦρον τοῦ κό- 1), Καὶ και᾿ αὐτὸν τὸν τρόπον δύναται νὰ 1έῃ ! μας. Τοῦ κάκου. Πηγαμε ἀπ᾿ ἐδῶ, παγαμέ πορατμησις εἰεσοφή βεόσιος. ΔΑν.ἱ. Μ ὅμον δίχωι λεατόν, ἔχουσε ὅμως καὶ ἀχω ) 5 γνθῇ τὸ ὄρομα τῆς κυρίας ὁκίτης, ἡ ὁποιία! ἀσ᾿ ἐκεῖ, τὸ γυρίσαμι ἀπὸ παντοῦ μὰ νερό / παραδοξον νὰ ἐφευμεθῇ τὸ μέσον ὅπος Διὰ στον συντουμόν της ἐνε ραῦμον γάτοκ. 8 │ ἡ ) Σε βρίκαμε πουθενά. Κι αὐτό τό ξιρονησι ! Ὀπωμείνια πρωκαῖαι καὶ κατάγια τήν προτε / τῆς ὁαικοὺς θερμότητος πληρωθῇ ἀ γῇ ἀ- Δονε ὁραυσογραφος αὐμίσκιται τώρα περ /. σων τῆς ἡμένας καθ᾿ ἣν ὑμελὶ, νὰ ἀκμ./ ν4ι ἐλιωχνε ἀλύπητα ! Απομονή. Παμε ! τό αἴσιο. τέμε τοῦ ταξειδίου της, ὁαο. / 7 ) Πίσω στοὺς δικούς μας Ἡγυναῖτος ἀνεψαν / Βαοθῇ τῆς κατοκιοφόρον '' ε λαχανοθεραταία σημεασιν ἐπί δύο ὁλόκληρα ἔτη, πάντοτι │ Αδι ὅτιως ὅιωο ἐγκώρζον &. Κογγοια/ σνταξιδινοντος καί τοῦ μεύκου γάτου της. Εξακολουθεί μετὰ μανίας ἡ προσπίθνια ὅι οἱ Λέβητοι τῆς κατοσιαφόρου ἤ αν καιε / Σφιγιάλι τρέχανε ξένιαστα ἐδῶ κι ἐκαῖ καὶ/. τοῦ προσηλυτισμοῦ πιστῶν εἰς Ν. κ.α. ) Ἐν Δοχῇ ἐπιβη τὴν 4 Νομβρίου τοῦ 1905 │ ( Οφαμμένοι Πίμέται νὰ ὑποθέσωμεν λιπό. / ὅος του γελια καὶ φωνὶς μὲ τὰ πολύχρωμα ! ὁ Θιωμίαν τῆς λαχανοθερασσίαςς τὴν ὁποίαν Ὁ Φαλομαπόλος ἐπι ένος σκάσους τό ὁποῖον 2 χελίανα πού βρισώνι καὶ πειζεκι. Γεραι 1 ὅμ ἡ κυρία γνωρίζουσα τὴν κατάσιασιν τοῦ / τον ματάγαγον ἀπὸ τὸ Αοιθτιον εἰς Τραν / - εἰσαγοῦσιν οἱ χορτοφόγαι. Κκαί γμὰς αθούντεν παράμερ, ξρο, βονδοι / Αἱ μελέται των ἀσεδειξαν, ὅτι καν Πδος Εκ.λ. Εκεί ἔρο ἰώγατς ἐπί τινά χρονου 1 Αλι καὶ ἡ ἰξήγησις τῶν ὀτέρων τῶν │ ἀπό τη λύπη κι᾿ ἀπό τὸ ξαφνικό σα να μάς / Λαχανικοῦ, ἔχει ὄχι μόνον Πιότατας σωμω- καὶ ἐπίκτησεν ὀλίγα χρήματα ἀκπαλθιν εἰς Γ Πλογαν : «Καὶ τί θα γίνουμε, μωρὲ καιδιά, ! προαγγελόντων ἀσθεντίας δὲν εἶται δνοχερέ │ [τικῆς ἐνισχύσεως, ἄλλα καὶ ψυχοθιρασουτη Καλλούταν. Σμεδον ἀμένως οὔχι θέσιν ἐπι 11 Ε5ό, πιο θἆναι τὸ τέλος μας; Ἡ γυναῖτις, τὰ χαρισμα α. Κατὰ τὴν διωμίαν ταύτην, νοβητικοῦ τινος απάφους, τὸ ὁποῖον τήν 6.1 Οικος ὁ Αηθαργάδης ἡγαέφαιος Μέγται ! ἅκα μᾶς εἶδαν καὶ γνρισαμὰ μὲ τά σταμνὰά ! αἱ κατάται ἀντατύστουν καὶ συντροῦν τὴν τμων ἰς Ιατωνίαν καί Κιναν. Ακό ἀκτῆ │ Δελῶς τὰς ἐνιυπώσεις, αἴαντε φθάνουν με. / ἀδειανά ξέχασαν πῶς εἶταν μαροστὰ παιδιὰ │- ) ἀντυματικὸν γαληναν καὶ ἱσορροίων. Τὰ πον ἴζησι παντοτε ἐργαζομένη, ἄλλα καὶ 1 ) καὶ φώναζαν ἀπ᾿ τὴν ἀνελπισιά τους ὅλις 1- ) καροττον ἀναστύσει τὸν χαρακτῶρα ὡς Δ. σάντοτι ἀνέτως μετά τοῦ γάτου τας ἐν /, Μέ μιας : «Δἰν κύμεια κρά ; Τωρ. 1. . : γαθοτητα. Τα μπιίζλια ὑποβοπθεας ής ντῖται ἐπιά δασθε ἔ ὡς ἐεμοπλοιου καὶ κο / Ἀκοῦνε τά κνείδε τέ λόγο καὶ παέκου. 11 Σιχνὸ, ὅταν κοιμώμεθα, ἂν μᾶς κεντήσῃ! διαταρμεσιν τῶν φλοδρίων ἀνιροπολέν Ἐφίαιτο εἰς Ἄγιον Φραγκῖτιον Αμέσως 15 │ φωνίς «νερὸ, νιρό ! Τοὺς δίκουμε ἀπὸ τό Γ- ἔτα βιλότι, νομίζομεν ὅτι εἶναι ἕνα σποθδ. 1 τὰν δραστηριότατα καὶ τὴν θελησιν. Τὰ Α᾿ ἰκαῖ λεγασίαν, παναδιδουσα ἀκόμη καὶ λἶγο ἐκαῖνο ποὔχαμε φερει μαζί μα μέ τό ! Τουνάσα διαραούσης τῆς νικτὸς αἰοθανομεθα/ φασόλια ἀναπτύσουσι τὰς σκέψεις καὶ τὰ Α. δσκυμβαλον, ἑταιμάζεται δι ν᾿ ἐπιλθῃ / καία καὶ προς ὥμας τα συχαζουμε. Μα τὸ / καλιωρων καὶ τὸν παραμικρόντερον πόνον κα) ! Αἰσθήματα τῆς καλλιτεγνίας καὶ τὰ κονκιὰ Α. Ν Γερμην, ὄποθεν ὡς θαλαματόλος κ./ προ μας σὲ σαράντα ψυχὲς ποὺ αἴκαοτι ! ἀντιλομβανόμεθα καθαςώματα μιαν αἴσθη- σωιατῶνται διὰ τοὺς πολὺ ἐργαζομόνους ἐν κανὲν ὑπερωσιά στον θά φθασῃ εἰς Λοιδίνον, / ἄφανε τὸ πολὺ μιὰ κήρα. Εσρενε το ! Ἐιν ἄγους, ἡμε ὁιαραούσης τῆς ἡμέρας πο.- 2) γάνι. Γεωκῶς κατὰ τὴν θεωριαν αὐτὴν τὰ [κα ἐκεῖσεν εἰς τήν κατρίδα της μέ πλήμη / λοισὸν νὰ φύγουμε τὸ γληγορώτερο καὶ να / ) Λαχανικὰ ἔχουσιν ἀνωτέρας πολὸ ἰδιόπητος τα χαροφυλακια ἀπο ἐντυπώνεις. Δι᾿ ἀκ / Τωκιοτρύπεως ὅταν ὁ ὑπουργὰς τοῦ Βα- πράτουαι ἀντίφρυ στὸν Κουριᾶ, ἀλλιῶς τὴν '' Εἰα τήν θεύν και διά τον ψυχοθεραποίον, αὐτα χριαζε οι μόνον κάποιον θάρος. Ε. Ολέως Λονδομίκου Φ.λίππου ὡιαρεύτο ὁ./ ἴχαμε ἄνχημα· ἐκιῖθα βρισκαμα καὶ ξυλα / ! Το ζηηια εἶναι ἂν ματὰ τὰς θεωρίας πάσῃ περιπτώσει ἡ φήμη δὲν μᾶς λέγι ἄ. / ἀπόθντησκε συνεπαιίᾳ ἀποπληξίας, διε ἤ. θάνεια καί νερό. Τ᾿ ἀποφασίζουσι κι᾿ ἐτο κοζουμε αὐτὰς δὲν κρίπι νὰ εὕρουν οἱ χορτοφαγαί ὅτε καί κάλι γά μεταμαμσια. 4 Δείς πεκιηγά νια εἶναι ὡρκία, ἀλλα δ. / καθ Τανον εἰκὴ τά κρῶνα συμπιώματα ή / καὶ κανὲν χορῖον, διὰ τοῦ ὁποίου νά σικ. ατί ὄχι ; Μί- ὡραίε δυναται νά συντηιται γκαφαλικῆ, συμφωνήσεως, ἤ νε κιθανῶς ὑφ. / Σαναφορτονούμαστε τὰ πράματά μας καὶ ! Ἀκώνεται ἡ ὁ ἄνοια Διότι οἱ κριομάγει ἀνα. ἀνόικω ἔραν την ἐριτής μας ἀπὸ μίαν & │ δρόμυ μέσα στα καίια Απ᾿ τὸ νησὶ ὡς / σιαιο ἤθη ἀπό τειων ἡμεράν ὀλιπου εἰς τὰς νίας τῆς λαχανοδορασείας σχημον, ἥτε ταξιδεύει μόνα αὐτή μεσφ. / σφα στὴ στεριὰ ποὺ βλέπατα διν εἶναι │ Αθιὴν τὴν ἐτήγησιν λοιπὸν δίδουσιν αἱ) Θεωρίας κάποιαν διασάλευσιν, ἡν ἀποβπν πάώνεν κνιώμανος. Λήγησαν ἡ ἄποα ὁ Ταμά ἕνα μέλι δρόμος. Αναίγουμε τά πανιδ, / εἰς τῶν χόρτων τὴν συνεχὰ χρῆσιν. μολαγῶ ὅτι δὲν μὲ πείθει καὶ τόσον πολ.... α᾿ υμέ καί τά κουπιά νά πιταχτοῦμε μια / καὶ ἑτομένως δὲν θὰ ἀποπαραθῶ νὰ ἐκ / Ε.α τρχατρα. Πέρνουμι δρόμο κι᾿ ἀφήνουμε / Ὁκασί Τα τορα αὐτὴ στὸ καίαι μας αἶμα / ΤΟ ΔΕΥΚΩΜΑ ΤΗΣ «ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ Α ΚΗΓΟΡΙΚΟΝ ΓΡΑΦΕΙΟΝ μείνω ὅπως παίσω καὶ σᾶς. τι δικα ψυχάα, Α φεκυλία και καί ἀλλοι/ Ν. ΤΣΟΥΡΟΥΚΤΖΟΓΛΟΥ σερε· οἱ π ό πολλοὶ μπήκαια μέτα στὸ │ Ο νόμος τοῦ ὁτοῦ εἶναι νόμος ἀγάπαι. Ἡ σνείδητοι ὑνόργεια τοῦ ἐγκεφάλου δι- / δεωτηρο καῖαι κοῦχε καὶ τὸ κερο Δὲν ἀλαρ. / » = σρκοῦντος τοῦ ὅπνου δέν εἶναι τόσον ἀια / Γαρακε 1κόα δια. εἴκ ο ὀργίς, ὅτον Αξκ. / 1 τέχα δὲν εἶναι ἄλλο ἡ ἀγγοια τον τος ὅσον ἐκ πρώτης ἀπόψεως φαίνεται. Οὐὸ Εὐρασπιϊκὴ - Μήγαρον Αἰόστη. σια γῶ σ ὅκουν ἀνυδιομένας σο μακ.κ. Διμον νύυων . . ΜΑΛΟΙΑ και ἰς τὰ παραλθέντικα ὅτερα. ψίγκο καὶ παλιμοῦσα νὰ τονί λύσω γιὰ νὰ ! Δακπαρούσαις πάνης δικαστικῆς ὁποδί- δύναιτμί τε ἀναλύων αὐτι , νὰ εὕρῃ νῆμα 1ο / ) τόν ἐνοίξνυμε, ἐκτῖ τοῦ ἐναοῦτ. Διῶν τη 1. οἱ πανικοὶ νόμοι οῦ κοινωνικοῦ κδόμου σεως ἐνόπιν δέον τῶν Διαοστηρίων τῆς γοῆ ὑπαγάγων αὐτὰ εἰς τοὺς νόμους τῆς │ μάνα μου νὰ χάνῃ τὴν δία τας καί να γερή Αὐτοκρατομίας ὑρὰ τῶν Προενικῶν κοὶ. ι το κεφάλι στον ὦμο ὡς γιαγάς μευ τοῦ ούτων, τῶν Εανησατικῶν ὡς καὶ ἀνθ. 1Τὸ ὑμοστσμεὸν ὄταρον εἶται ἐ dld 4. / καθονταν πλάγ. τη. Τα χόμα της περτα- ! Ὁ νόμοι πρέπει νὰ εἶσαι ὡς ὁ Δάνοτος 1 σιον τῶν Διοικητικῶν Αρτον σύμᾳ πρρόθ. γᾷ, Δουνιόριον ἀλὰ λογικὸν 1 Δὰν ά ψά μεθστωι οὐδονος. νε ἄτονα στὴν ποδα κι᾿ εἶχε μισοκλεισμένα 1 Τὸ καλοκαῖρι τὸ καφενεῖον τῆς Γορτυνίας ἀν /, ἀλώτεται εἰς τό πεζοδρόμιον, καὶ οἱ θαμῶ κ / του ἐἰκπλώνονταὶ εἰς το ὑπαίθρον, πλούτοι, ἡς Ἐνιίδοτα καὶ ἀναμνήσεις, διότι τωρα ἐεν ὑπαδ. / πόχουν οὔτε χαρτά, οὔτι καέλι καὶ οἱ ἀνθρω. / Ἐ. Ε. πονωτιῶν π. ἠθοπριῶ. Ἡ γεωγραφία ἀνακατεύεται κατά τρό τάρων ἀνθρώπων καθισμένων εἰς τό ούτο τοα │ Κύτερος ἀπό τε Καγαξία, ὁ τρίτος ἀπι τε ὑκ. στόῦι και ὁ τίταρτοι ἀπό τήν Κυπαρισίαν, 15οὺ / λοιπον ἡ ὑφήλιος ὁλόκληρος Ἔπαιτα κανείς ἔχει νὰ διηγηθῇ άτι Απὸ τρα. / πρα ἰς Ταπτνίκα, ἀπούρνιαι παρίαι ἀναχίας καὶ ἀπογρητιστέν, ἐπαιπόδια θλμύερα καὶ ἐπει- τόια ἐικορύητική, νάται φαιδρότησις καὶ με- Δφέναι πένθους, Βτημιτμοί καὶ ὁρισμόοι, χαραὶ/ καί δάκρυα, ροβόλια, λίσαι καὶ πεῖνα, παθος ἑν. / τονον καί παρκαστική φιλοσοφία. Ολη ἡ ζωή, ταχύς κινηματογράφος, ἐναλλία- ἀπροσήρμητον ἀπό τήν ἄλλην ὅκη ἡ ίνη πιριά Καί τῆς ὅναν ποῦ ἰς ὅλα τ᾿ ἀλλ καμινείς Ἔλα αί δαμόνει ἐξακελήτενται δια τά θέλαια Α. Γ γνων τῆς ὁκίαη α ἀξγαρίς ιά πηι ἐτι / ν᾿ ἀτιέτα καί ἐπικδύμα, αἱ δτωρμ. Ἡ Τ- 1- λαμαι καὶ αἰχθαικοί, αἱ ἀναινησια τοῦ ματρος τα. Δργὰ τὴν νύκτα αἱ ἠραίοιαι ὅταν πινχαμ. διὰ νὰ κοιμηθοῦν ἔχουν ἀκόμη κάτι νὰ διηγη-